Derdimi derde saldım, hasbihalim sözlerle,
Ararım uğrun uğrun, şu biçare gözlerle,
Türküler eskitmişim, vura vura sazlarla,
Sorarım asumanım, yittiğinde nerdeydin.
Şimdi musalla taşı, dertlerimle yunuyor,
Ve ruhum masivada, gece gündüz kanıyor,
Baktım ki gizli gizli, sevda içte yanıyor,
Kalbim aşkınla dolu, attığında nerdeydin.
Oysa güzel günleri, çok
özlerdi bu fani
Nerede kalır vuslat, ölüm gelirse ani
Severken mutluluğu, hep istersin ya hani,
Hayat bir bilinmeze, ittiğinde nerdeydin
Artık eserinle sen, senelerce öğün dur,
Zamanın ötesinden, gel de sesini duyur,
Yoruldum kaça kaça, aşkın kalbimde ki ur,
Sancılar yüreğime, battığında nerdeydin.
Şimdi bir mezardayım, hesap
sorar melekler,
Âdemi şaşırmıştır, kelimeler
emekler,
Kalbimde bir fırtına, bu yüzden nasıl tekler,
Hayat ansızın beni, yuttuğunda nerdeydin.
ÂDEM EFİLOĞLU