Sessizliğin koynuna saklanan
geceYıldızları söndürme parıldasın izin ver
Zifirini gösterip karartma yüreğimi
İncitip kırma tavrımı denetleyip
Lacivert
gecenin, hüsnüne ortak etme
Bir parçacık aydınlık gönderiver ruhuma
Sarsın
gözbebeğimi bir daha bırakmasın
Işıldasın
gülen
gözler içi tebessümden
Hayallerimi yıkma, bırak tozpembe kalsın
Lacivert
gecenin, buğusu ile yoklayıp yitme
Zaten çaresizim, ta ezelimden beri
Yüklenip de üstüme, döktürme ecel teri
Esirgeme insaf et üzerimden al gamı
Kurusun
gözyaşlarım siliver tamamını
Lacivert
gecenin, koynunda bırakıp gitme
Çok şey istemiyorum senden
Birazcık huzuru çevirme benden
İçimi dışımı kederimle gark etme
Tut ellerimden kaldırıver yerden
Lacivert
gecenin karanlığına itme
Kalmadı tahammülü, yetti bu cana gayrı
Vuslatın dokunmaz oldu, bir zerre hayrı
Gönlü
sevgi ve sevdasından bırakma ayrı
Lacivert
gecenin öfkesiyle, kızıp da kin gütme
Nesrin Önem Demir
27 01 2016
