Son Nefes
Sessizlik vardı ortalıkta.
Çıt yoktu.
Konuşmak yasaktı.
Mistik bir havayı solumaktan başka.
Yalnızca bir annenin eli dolaşıyordu
başında titremekten yorgun.
Gözleri desen kan çanağı.
Son nefesti verilen işte o anda.
Bir ara gözleri aralandı.
Bakındı.
Hayal meyal bakışlarına annesinin
yüzleri takıldı.
Hafifçe gülümsedi.
Bir umut doğdu, eller ellerle buluştu
herkes sevinçten ağladı.
Ve sonra!
Umutsuz gözler, yeniden kapandı.
Baş birden düştü, yana.
Ölüm melekleri dolaşıyordu etrafında
Sonsuzluğa alıp götürmek istiyordu beyaz
gelinliği içinde onu.
Ölüm belki kurtuluştu
Belki değildi.
Son nefesini vermeye hazırlanan hastaya
orada.
Ve!
Son kez açtı gözlerini
Umutların tükendiği bitti sanıldığı bir
anda.
Belli belirsiz etrafına
Gözlerini dolaştırdı etrafına
Kısık bir sesle, Allah sözü döküldü
solmuş dudaklarının arasından
Sonuç değişmezdi.
Bir ruh daha bedenden ayrıldı hazan
vaktinde
Son nefesini verdi
Gözyaşları içinde baş ve kollar düştü birden
yana.
4 Ocak 2015
Ahmet Yüksel Şanlı er
(
Son Nefes başlıklı yazı
Ahmet Yüksel tarafından
9.01.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
