Online Üye
Online Ziyaretçi
Yüzüme gerginlik veren karanlığa doğru
Giderken, geleceğinden umut beslediğim aydınlık;
Çözümsüzdü, çözüm sürecinde bile ölüm.
Şeriatın kestiği parmak çürüyor
Cehaletin elindeyse adalet,
Yok olur yarınlara duyduğun umutların.
Mavi küflü Bitlis tütününden içenler
Mavi küfsüz Bitlis tütününden için.
Anadolu’dan nefeslenmeyi bilin!
Bilin ki efkâr bassın bağrınızı.
Acının özü üveyi olmaz evlat; ölümün sahtesi yok!
Yaktığın camiler, secde ettiğiniz yerler.
Çatısında alevlerin yükseldiği okullarda,
Unuttuğun çocukluğun var senin;
Kaç kere körebe oynadın kim bilir,
Kurşunladığın evlerin duvarlarında.
Bu topraklar senin! Bu topraklar benim!
Bu topraklar hepimizin!
Bu insanlar bizim insanlarımız;
Anadolu bizim!
İbrahim COŞAR