Şimdi dört yanım düşman, şimdi her yanım hâin.
Bağrımıza basarken Şırnak, Cizre, Eruh'u
Belli ki es geçmişiz Türk'e hasım güruhu
Bir güruh ki, insansa, sıkılsa tek tek ruhu
Toprağı kirletecek ya irindir, ya da kin.
Yangın yeri yürekler; içten içe, dumansız
Bir nesil yetişmekte; ye'se düşmüş, gümansız
Tam şafak söktü derken hazan esti zamansız
Kalpler katı, îmansız; müslümansız kalmış din.
Saklamaya ne hacet, aşıldı hassas eşik
Boş kaldı aşk odunda Yunus beleyen beşik
Suriye yangın yeri; sınırlar delik deşik
Gökte hilâlim mahzûn, nasıl durayım sakin?
Öfke kalbe hükümdar, nefret göze, kan dile
Kaldı mı anlamayan yön veren kim Kandil'e
Hayat-memat cenginde yara aldım ben bile
İsyan etmek mi! Asla! Sabrım tükendi lâkin.
Mecit AKTÜRK