YIKILDIM

Dün yine yürüdüm karanlık sokaklarda

 Bir ara durakladım kapınızın önünde

Baktım,baktım  gözlerimi alamadım pencerenizde

Haykırmak bağırmak istedim sıktım yumruğumu

Şeytan dedi, şu gecenin vaktinde

At narayı gücün yettiği kadar bağır

Seni seviyorum  ,seni seviyorum diye

Aklıma ayrılığın geldi

Yıkıldım oracıkta

Dizlerim beni taşımadı,yürüyemedim

Gönlüme söz anlatamadım

Ağladım,ağladım fayda etmedi

Keşke şu yalnızlığımda yanımda olsaydın

Şöyle  bir perdeyi açsaydın

Eskisi gibi bana gülümseseydin

Yüzünü gösterseydin razıydım

Sen şu an sıcacık yatağında yatarken

Ben üşüyorum özleyen bu bedenimle

Sabahı bekliyorum 

Belki çıkarsın diye

 Nereden girdim mahallenize

Üşüyorum soğuk gecem

Ne gelen var nede  giden

Aşkı  senden öğrenmiştim

Şimdi başkasını,da sevemem

İçim o kadar senle dolu,ki

Bunu bu gece bir kadehe

Bir yetmişliğe sığdıramam

Az gelir

En iyisi sabah olmadan

Kimse görmeden sessizce gitmek

Gidiyorum ama

Gözyaşlarımı kapınıza bırakıyorum

Olurda sabah kalkarsan

Ben gözlerinin daldığı

O uzak yerdeyim

Malatyalı şair

Cahit aluç

( Yıkıldım başlıklı yazı cahitaluc tarafından 16.12.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu