Bir eller cepte senfonisindeyim;

Terk ediliþin çýplaklýðýnda,

Daðýnýklýðýn korkusu yayýlýr

Kaldýrýmlara.

Tramvaylara ray olur

Hayallerim.

Tünel'e uzanýr

Taksim'e geri dönerim.

Akþamýn karanlýðý çökerken

Beyoðlu'na,

Anlamadýðým havalar

Gelip ortada dururlar.

Yalnýzlýk,

Anýlarýmýza laf atar.

Çaresizliðin kirli diþlerine inat,

Çarmýhlara gerilir duygularým.

Ýster istemez

Loþ sokaklara sýðýnýrým.

Hicaz Faslý,

Kanunun tellerinden yayýlýrken

Ýstiklal Caddesi'ne,

Gizemli bir tebessüm yanýp söner

Sinsice.

Aldanýþlar, tekmil vefasýzlýklar,

Tüm güzellikleri

Bir çýrpýda boðarlar

Terk edip giderken geceler,

Yerlerini sabahlara

Nice

Yalancý aþklar baþlar,

Yürekler kavrulur

Vefasýz  sevgilinin  avuçlarýnda.

Yaþam;

Sýzýp kalsa köþe baþlarýnda,

Umutlar

Dar sokaklarda kaybolsa,

Geceleri

Azrail tur atýyor olsa da

Buralarda;

Yarýnlara doðru gün ýþýðý;

Bambaþka doðar

Beyoðlu' nda...

(2.Þiir Kitabýmdan)