Ertelemek miadýydý aþkýn

Elde kalan yarýsý þu ahir ömrün,

Çeperi kýrýk gönlün kim bilir kaçýncý evrilimi.

Ahenksiz bir týný,

Farkýndalýðýn gizli devriminde gizli

O yükümlü ve hükümlü bedeller:

Münafýk bir düþün inik peçesi,

Derken soluklandýðým her satýr baþý.

Gýyabýnda minnet borcum yok ki

Ve yok ki nazý niyazý þu gönlün:

Sakýncalý birlikteliði aþkýn ve özlemin;

Mihenk taþý bellemiþim mademki

Yine de  

Týnýsý kesik kesik o rahvan yadsýmazlýðýný yüreðe

Pelesenk etmiþ iken çemberin niyazý:

Nice gel-git ve ahengini yitirmiþ

Yitik söylencelere paye veren nicesi;

Bir tebessümde gizli aslýnda nüansý evrenin:

Kâh yalýtýlmýþ kâh yoldan çýkmýþ hatta baþtan çýkarýlmýþ

Onca kayýp gölgeye riayet eden ruhun kýmýltýsý.

Sancýlý bir doðum kadar nüktedan seyri,

Anlamak ne mümkün hele ki yüreðin o yaralý

Diðer kýyýsý:

Soluklandýðým bir aðaç kovuðu,

Görünmezin gizeminde yutar sakilce o sefil benliði,

Raðbet eder zaman zaman yoksunluðu bilerken

Ve bilip bilmeden derinde saklý o gömüt:

Bir ýþýk huzmesi kadar davetkâr,

Yine de riayet ettiði kim bilir ne çok imge:

Devrik hükümlerin gözden ýrak serkeþ kýnýnda

Devinen tek bir rivayet:

Sev ve sabret.

Tutumu yadsýyamazken,

Ruhunu koruyamazken

Devrik bir ömrün mü son evresi de,

Ahkâm kesilen nöbetlerde sivrilmekte

O muðlâk reçete.

Kemirgen bir edim kadar öldürücü,

Rahvan bir gölge kadar ürkütücü

Yine de adlandýramazken o son izleði:

Hani senden kalan son hatýra,

Gömütü derin bir heyecan bürümüþken

Kavuþamadýðým ömrün kalan yarýsý.

Hicabý yitik belki de gülü solgun,

Milat bildiðim ölgün o gündönümü:

Bir nebze de olsa kýyamadýðým tek gösterge:

Yalnýzlýk dokunurken usul usul ölü sevinçlere.

Bir riya bir kaný belki son bir edim

Hanidir uzaðýnda yine de adlandýramadýðým,

Belki fazlasýyla durgun; anlamlandýramadýðým.

Kýnýnda esaret, indinde rehavet

Döngüde kaybolmuþluðun verdiði o garip cesaret

Kadar ulaþýlmazlýðýn kýyýsýnda

Hele ki yok mu o aþkýn pervasýzlýðý.

Bir rahlede saklý ömrün hikâyesi,

Çevirdiðim yapraklarda rast geldiðim,

Kim bilir hangi þarkýnýn kayýp kýtasý

Belki de o hicap yüklü sýðýnaðýnda

Ezik bir ömrün muðlâk rotasý,

Bir kez dahi þekillendiremezken

Gönlün makamsýz niyazýna sýðdýrdýðým

Ne çok ikilem iken maruz kaldýðým,

Hadi, gel dercesine maðlup kýlýndýðým

Rahvan çöküþlerde soluklandýðým

Gönül hutbesine gönül koyduðum

Bir miracýn tasavvurunda gölgelendiðim.

Þekilsiz meskenlere itimat dahi edemeden

Biteviye özlem yüklü,

Aþký yýkýk bir þehrin ölü ahalisine nispet edercesine.

Gölgeler ayvaz bir coðrafyanýn en tepesinde,

Ruh dediðin anlamsýz o mabedin kapýsýna yýðdýðým,

Sýðýndýðým yürekte kerelerce kaybolduðum

Ve sýzlarken burnumun direði,

Anlamsýzlýðýn bitiminde ben aðlarken biteviye

Tarafýnca görünmezden gelsem de

Ahvalini çoktan kaybetmiþ cebbar bir coðrafyaya tuþ olmuþ

Edilgen kimliðim iken ansýz ve pervasýz bir maðlubiyete

Yenik düþmüþ.

Hüzne delalet, tedirgin bir kýyamda

Nöbete durduðum gölge hutbeli geceler:

Hali hazýrda o tüketilmiþliðim,

Makamý adsýz, yüreði yalnýz

Hele ki ötelerken dokunuþu mizaç bellediðim

O vakur yalvarýþ kadar

Tümlerken iç sesimi:

Nasýl nasýl nüktedan bir var oluþ

Erdiðim aþk mertebesine bir nebze de olsa yine de

Tahakkümü kýlýksýz o mecra,

Ekseni hepten kaymýþ sýzlarken içim, için için

Devinen o serzeniþin týnýsýna kapýlýp

Alt üst olduðum esrikli bir muhafýz alayýna

Ýmgelendiðim kim bilir hangi yakasý kayýp þehrin.