Topal Hasan, Fiko’yu müstahdem odasýnda aðýrlýyordu.

“Þu yediðimiz ekmek senin yüzü suyun hürmetinedir. De bana aðam, emret bana!”

“Estaðfurullah! Kocasýndan kalma arazi için, bacýn Hacer ile görüþmek isterim.”

“Ne demek aðam, emrin olur. Sen çayýný içene kadar alýr gelirim.”

Topal Hasan, yurdun hemen arkasýndaki evinden, dediði gibi beþ dakikada alýp getirdi Hacer Elmas’ý.

Kadýn, “Celal beyi beklerdim, sen mi geldin?” diye girdi odaya.

Fiko, kadýnýn selamsýz sabahsýz ters hareketlerinden gocunarak, “Ben, amucamu temsilen gelmiþim. Ha o, ha ben…” dedi.

“Ýyi madem! Arazi için Ali’yi sýkýþtýrýp dururdu amcan. Eðer, almaktan caymadýysa, satýcýyýk,”

“Caymadýk. Alýcýyýk.”

Topal Hasan, “Çay içer misin aðam?” diye sorunca Fiko, baþýný sallayarak içeceðini belirtti. O, çay servisi için odadan çýktýðýnda, Fiko da, Hacer de, bir anda arazi pazarlýðýný unuttular, kendileriyle ilgili konuþmaya baþladýlar.

Fiko, “Daha dün gibi…” dedi. “Hiç deðiþmemiþsin.”

Hacer, yumuþak bir sesle, “On yedi sene oldu,” diye karþýlýk verdi.

Topal Hasan’ýn dönüþüne kadar konuþacaklarýný konuþup bitirmek ister gibi, çabuk çabuk konuþuyorlardý.

Fiko, “Hiç aklýna getirdin mi beni?” diye sordu.

“Hiç görünmedin ki bi’da!”

“Görünsem n’olcaktý ki? Bi kocan vardý, çocuklarýn vardý…”

“Senin? Çoluk çocuðun var mý?”

“Yok! Senlen olmayýnca kahredip evlenmedim hiç!”

“Ben evlendim… Varacaksýn dediklerinde, mecburen…”

“Öyle… Mecburiyetten evlendin sen…”

“Mecburiyetten… Sen sahýp olamayýnca!”

“He! Doðrusun vallah! Amucamýn karþýsýna dikelip…”

“Dikelsen n’olcaktý sanki? Kýzýmýn namusunu temizle diyerekten babam dikeldi de n’oldu? Öldürülmedi mi? Seni de öldürtürdü.”

“Tövbe vallah! Babaný öldüren týraþ ederken suratýna ustura kaçýrdý diyerekten kavga ettiði bir eþkiyaymýþ. Yakalanýp hapse konulduydu, hatýrlamýyon mu?”

Hacer Elmas, kapý kolunun eðildiðini görerek konuþmayý sürdürmek istemedi. “He, öyleydi,” diyerek geçiþtirdi.

Topal Hasan elinde çay tepsisiyle girdi. Fiko için doldurduðu çay bardaðýný servis ettikten sonra, Hacer Elmas’a da bir çay götürdü. “Senin için de bir açýk çay koydum. Ýçersin, deðil mi?”

“He!”

Bir kenara geçip oturdu. “Arazi için anlaþtýnýz herhal?” diye sordu.

Fiko, “anlaþýrýz, anlaþýrýz,” diye tekrar etti. “Anlaþýlmayacak bir iþ deðil ki!”

Topal Hasan, “bacým, alacaðý paraylan, buradan bir ev alýp göçmek istemekte, emme vereceðiniz paranýn ona yetip yetmeyeceðini de bilememekte,” diyerek konuþmaya baþladýðýnda Fiko, pazarlýk için istediði kozlarý ele geçirmiþ olduðunu fark etti.

Hacer Elmas’a hitap ederek, “Taþlýk, kýraç bir arazi için alacaðýn paraylan, þehirden bir ev alýnabilir mi ki?” diye sordu.

Hacer Elmas, ilk karþýlaþtýklarýnda ki tersliðini bürünerek, “neden alýnmazmýþ!” diye çýkýþtý. “O arazide taþ ocaðý açacak imiþsiniz; bir eve karþýlýk bin ev parasý kazanmayacak mýsýnýz? Ýstediðim parayý vermez iseniz, vallah devretmem tapuyu.”

Topal Hasan kýz kardeþini kayýrýp savunmak yerine, Fiko’ya destek olmak için, “vermeyip de ne edeceksin ki, bacým? Taþ ocaðý açýlýr da, makineler tozu dumana katmaya baþlayýnca, oturulacak ev, keçi yayacak arazi mi kalýr sanýrsýn?”

Fiko, adamýn dalkavukluðunu umursamadan Hacer Elmas ile konuþmayý sürdürdü. “Ne dediðimi yanlýþ anlama! Demem o ki, amucamýn vereceði üç kuruþ paraylan ev alamazsýn, amma ben amucama deðil, sana tarafým bu mevzuda.”

“Taraf olsan ne ki? Sanki amcanýn sözü dýþýna çýkabilinmiþin gibi!”

Fiko, onun on yedi yýl öncesini kakýnç yapmayý sürdürdüðünü anlayarak,  “çýkarým!” diye diretti. “Bulanýk kazan, sen kepçe; gez, dolaþ, içine sinecek satýlýk bir ev bul. Parasý ne olursa olsun, düþünme, yeter ki bu evi isterim de bana! O evi hemen satýn alacaðým sana.”

“Essah mý?”

“Ne sandýn ya?”

Topal Hasan, dalkavukluðu sürdürmek isteyerek gene lafa karýþtý. “Aðalarýn elinden tutulmaz elbet! Allah ne muradýn var ise versin Fiko aðam!”

Fiko, adamýn lafýndan hoþnut oldu. Hacer’e masumca bakarak, “Allah’tan tek bir muradýmýz oldu, onu da nasip etmedi,” diye söylendi.

Onun ne demek istediðini Hacer Elmas da, Topal Hasan da çok iyi anladý.

Fiko, aklýna birden bire gelivermiþ gibi, “kocan Ali’den boþalan, burada ki müstahdemlik iþine seni koysam, çalýþýr mýsýn?” diye sordu.

Hacer Elmas ve Topal Hasan, bu umulmadýk teklif karþýsýnda, karþýlarýndaki adamýn, onlarla dalga geçip geçmediðini anlamaya çalýþarak bakýp kaldýlar.

Fiko, lafýný sürdürerek,  “maaþlý, sigortalý bir iþ, iyi olmaz mý? Kimseye muhtaç olmadan geçinir gidersin…” dedi.

*