Online Üye
Online Ziyaretçi
─sevmişsek neden bu kaygılanma?…
biz ki, kaygılanmadan
sevmiştik birbirimizi,
seviştiğimiz zamanlarda...
gerçek değil miydi
bakışların_
daha dün
haykırdığın aşk
sözcüklerindeki şiirimsi vurgular
titretirken sesini
bu gün
neden susturdun şiirleri,
yoksa şiirler mi suskun
kaldı nefesinde?...
Bu kadar kolay mı oldu
ayrılığımız?...
senden ve benden müteşekkil
bir birliktesizliğin
tasalarını gecelere aktarıp
uykusuzluklarıma sığınmam
gerekecek artık,
baştan çıkarttığın göz
bebeklerimdeki uysallık
hırçın bir çocuk olup
çıkacak;
biliyorum,
zor bir dönem geçireceğim;
yüreğimde buruldukça
kaygılar,
anlayacağım
gözlerin kadar karanlık
yüreğini...
Eminim ki,
uzun sürmeyecek
kucağımdaki kaygıları
boşaltmak
sanma ki,
sen gittikten sonra
göresi gelecek gözlerimin
gözlerini
tutası gelecek ellerimin
ellerini
gidene dön demek prensibim
değil...