Tevekkülü yanlış anladı!
Saç sakal karışmış perişan halin
Cahil dar kafana esir olmuşsun
Her hangi bir işe değmiyor elin
Dünya işlerinde kısır olmuşsun
Tevekkül söyledin sırt üstü yattın
Açlığın suçunu kadere attın
Dünya fani dedin gözün kapattın
Tam değil bayağı kesir olmuşsun
Çalışmak farz iken sen sandın sünnet
İş verdiler ancak etmedin minnet
Asalak kesildin geçirdin cinnet
İş beğenmez iken küsur olmuşsun!
Bu hale düşmezdin gelişmiş olsan
Dinini de güzel alışmış olsan
Şimdi emekliydin çalışmış olsan
Otura, otura basur olmuşsun!
Hep geçindin ondan bundan yiyerek
Derviş mi olunur hırka giyerek
Nerde akşam orda sabah diyerek
Dolaşa, dolasa nasır olmuşsun!
Dünya’yı ahreti tutmadın eşit
Aç kitabı oku, Nebinden işit
Kendine tutarak kargadan mürşit
Sende onun gibi kusur olmuşsun!
Helalden çalışmak farzdır bir kere
Yaşamadın asla İslam’a göre
Açlıktan bayılıp yıkıldın yere
Teveği kırılmış mısır olmuşsun!
Mikdadî der gözün aç dünyaya bak
Karnını doyurmaz söylemen Hak, Hak
Gönlüne ilimden bir meşale yak
Yerlerde yayılan hasır olmuşsun
Mikdat Bal