AR VURSA
Derde müptelayım hüzüne âşık
Tufanlar savurup kar vursa
keşke
Sabrım kundağımdır niyazım
beşik
Yar dile gelince zar vursa
keşke
Ulu mutlak hâkim düşünür,
evmem
Döven dövmüş zaten kendimi
dövmem
Kalleşlik rejonu ezelden
sevmem
Kâbe’m yaralanmaz er vursa
keşke
Bu nasıl gelenek bu nasıl
töre
Kefen biçiliyor dolmadan süre
Kahpelik alanen göz göre göre
Görmedi sayardım kör vursa
keşke
Fizan’a erişir itin çomağı
Kime ahbap desem düşer somağı
Nere adım atsan iblis yamağı
Ölüme razıyım bir vursa keşke
Bu çirkefli handan bezdim
bezildim
Ervah-l ezelde toydur yazıldım
Bu da toprak dendi, ona
bozuldum
Açılıp perdeler sır vursa
keşke
Çiftçi Baba’ya bak gezerken
diri
Atmadı gönlünden pas ile kiri
Kalksın istiyorum yüzlerden
deri
Edep hayranıyım ar vursa
keşke
AHMET ÇİFTÇİ