Eylül ayrılığa denk, kasımsa tükenişe;

Aşk yorgunu ayaklar, kalksa yürüyeceğim.

Rüzgâr sallarken dalı, dal geçerken inişe,

Hala canlı yaprağım, düşsem çürüyeceğim.

Aşk yorgunu ayaklar kalksa yürüyeceğim.

 

Zaten hayallerdeydin, ne gerçektin, ne de düş;

Diyorsan ki aşk bitti, sen artık düşümden düş.

Kimseye hoş gelmiyor aşkı böyle büyütüş,

Aşkın bilinmezine seni sürüyeceğim,

Aşk yorgunu ayaklar kalksa yürüyeceğim.

 

Sana varamadıkça, damla damla tükendim.

Ayrılık tesellisi oldum kendime kendim.

Sanma ki yüreğine batan kara dikendim.

Yine de hasretinden yanıp eriyeceğim,

Aşk yorgunu ayaklar kalksa yürüyeceğim.

 

Hor görme Coşari’yi, aşkın esiri olmuş;

Hasretinden gönlünde açan gülleri solmuş;

Belli ki aşka varan yollarına kar dolmuş;

Varmak için vuslata karı kürüyeceğim,

Aşk yorgunu ayaklar kalksa yürüyeceğim.

 

İbrahim COŞAR

( Aşk Yorgunu Ayaklar başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 28.11.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.