Mümkün olsa!

Mümkün olsa dondursam akýp geçen zamaný,

Seyretsem bir film gibi, yaþadýðým her aný.

Ne zaman ve nerede, attým da ilk adýmý,

Buyur ettim gönlüme, o emsalsiz sultaný.

Ýlk rüyama girip de, bana bakýp gülüþü,

Hayatýma ansýzýn, cemre gibi düþüþü,

Yakarken ciðerimi, gül yüzünün hasreti,

Yeniden, yeni baþtan, görebilsem o düþü.

Kahverengi gözlerle, o hülyalý bakýþý,

Bir su gibi sessizce, yüreðime akýþý,

Tam hayata küsmüþken, nasýl oldu da böyle,

Þenlendirip baðýmý, bahar eyledi kýþý.

Alýmla savrulurken, kumral sarý telleri,

Çabalarken beyhude, tutmak için elleri,

Arsýz bir çapkýn gibi, buse kondurdu diye,

Nasýl da alýnýp da, kýskanmýþtým yelleri.

Hülyalara dalýp da, hayalini sarardým,

Sanki gerçekmiþ gibi, saçlarýný tarardým,

Acemi âþýk olup, çevresinde dolaþýp,

Birazcýk sohbet için, mazeretler arardým.

Talihim yaver gitti, konuþtuðum gün oldu,

Ancak çok kýsa sürdü, hepsi artýk dün oldu,

Ýnleyen dizelerle, sol yanýmda sýzýyla,

Sonunda bana kalan, elemli hüzün oldu.