Kâh gönül kâh gömüt

Sarkaç bildiðim o tezahür hele ki

Yýkýntýlarda can bulan,

Anbean ölsem de ne gam,

Ne de dilimde sitem:

Kâh vardýðým kâh ayrý kaldýðým.

Okunan hutbede saklý kýlmýþým bir kez

Derde derman bellediðim

Görünmez bir mecranýn en kýdemli emsali

Görünenden çok öte

Bir yitiþin doðumu kadar tahakkümperver eylemiþ

Benlik biraz süzgün biraz nazlý;

Ansýz öfkelerin canhýraþ telaþý:

Ötelemekse düþen payýna beþerin

Kolaysa yardan da serden de geç.

Bir sarmalým belki de bir ferman,

Güdümünde kaderin garip bir yolcuyum

Bir kez düþmüþken yolum hazana.

Kýdemli bir acýyým, çok derinde bir yara

Kýrýk bir sazýn kopuk teliyim:

Mýzrabýn bile yetmediði.

Çalýp çalýp söylenen bir güfteyim,

Bestesi yitik ve saklý göðüs çeperimde.

Bir yontu bir gömüt,

Sýrra kadem basan bir gölgeyim

Aslý astarý olmayan yalanlarýn dem vurduðu

Desturu hakkaniyet olan bir imgeyim.

Anlýk bir yok oluþun hicap yüklü vicdanýyým

Soðuk mezarlarýn beþik bildiði bir sarnýç kadar

Kayýp ve boþ

Hatta belki de devinen bir sarkaç:

Bir yüzünde okunan hutbe

Bir elinde mendil yaþlarý aþ bilmiþ

Bir mazlum kadar dermansýz

Bir yýldýz kadar sahipsiz.

Tüketilmiþ bir ömrün mihrap bildiði

O eksende kayboldukça

Aslýný arayan bir aynayým:

Gördüðüm her yüzde heyecana kapýlýp

Solan bir çiçek kadar nazlý,

Niyaz bildiðim hecelerde kayýp varlýðým

Devrik bir cümlenin kayýp öznesiyim:

Hegemonyasýnda kâinatýn bir zerreyim sadece:

Bir dokunuþta kaybolan sihir kadar gizemli

Yetilerini biledikçe

Günden geceye geçen,

Köreldikçe aþký nimet bilen.

Kýblemi mademki yol eylemiþim

Ve aþký sýrdaþ:

Çok görmeyin bana ne olur

Hele ki azýðým sevgi iken

Varsýn kaybolayým bu hengâmede.

Kýrýk mabedim, hayli yorgun mihrap bildiðim

Kuytularda soluklanýp da yüzü suyu hürmetine

Onca teamülün,

Kýzgýn bir saçým; öfkesi kendine zarar,

Zimmetliyim evrene çoktandýr

Varsýn görünmez olayým nazarýnda onca pervasýzýn.

Yitip gittiðimden beri ben böyleyim:

Saðým, solum ve arkamda gizli

Dost bildiðim düþmanlarým.

Ne kederliyim ne dermansýz

Sanma ki serzeniþim hayata

Altý üstü bir faniyim,

Aþka rahmet yüklemiþken

Hidayeti yürekte saklý,

Hele ki bir kez kapýlmýþken rüzgâra

Nazým niyazým sadece O’nun nazarýnda

Saklý bir bilinmezin son halkasýyým,

Yarýný katýk yapmýþ iken düþlerime.