Ýþkence çýðlýklarý ýslak ve kokuþmuþ

Bütün duvarlar kapatýlmýþ güneþe

Dilim lal kesilmiþ, konuþturamýyorlar

Baba, oðlun direniyor sadist kahpelere

Gözlerimden akan yaþ deðil, kan

Birkaç kýlcal damar patlamýþ atýlan yumruklardan

Ayakta kalmakta zor ya, askýdasýn kollarýndan

Baba oðlunla gurur duy, laf alamýyorlar ondan,

Dört duvar içinde çiþ kokusu, bir de ben

Ettiðin büyük abdest alýnmýyor yerden

Göz kapaklarým mecalsiz, kapanýyorlar birden

Baba, az sonra gelirler, uyumalýyým hemen

Götürdükleri yerin kapýsýnda ‘kalem’ yazýyor

Soluk ve gösteriþsiz bir ýþýk, aydýnlatýyor ‘kalem’i,

Kalemi ve kaðýdý, bir tutam hava diye haykýrýyor, 
Baba bir ýþýk sýzýyor eþikten, güneþ feryad ediyor.

Oturtuyorlar bir iskemleye, hasrettik birbirimize

Ayaklarým prangasýz, bileklerim kelepçesiz

Odanýn,renksiz duvarlarýn isnatý delilsiz kalýyor. 

Baba, serbestmiþim, memur beyler öyle diyor…