Online Üye
Online Ziyaretçi
Çocuksu gözlerle baktığı zaman,
En
yüce varlıktan biri öğretmen!
Küçük
kuş yuvadan çıktığı zaman,
Minik
ayakların feri öğretmen!
Öğretmen,
bir güneş çocuk yüzlerde;
Öğretmen,
bir umut yorgun gözlerde;
Öğretmen,
kutsal bir mana sözlerde;
Yaptığı
mesleğin piri öğretmen!
Öğretmendir
ham meyveyi olduran,
Öğretmendir
cehalete saldıran,
Gönül
peteğini balla dolduran,
Çiçek
çiçek gezen arı öğretmen!
Düşeni
kaldıran, koldan tutan o,
Nice
karanlığı aydınlatan o,
Bayrak
o, millet o, yüce vatan o,
İlim
ordusunun eri öğretmen!
Sözüyle
kalplere yarenlik katar.
Küçük
beyinlere derinlik katar.
Yanmış
yüreklere serinlik katar.
Kevser
sularından duru öğretmen!
Can
nefes aldıkça bitmez bu nöbet.
Ondadır
karabet, onda sahabet.
Nesiller
onların eseri elbet.
Aydınlık
yarının nuru öğretmen!
Öğrencinin
hüznü, neşesi senin,
Minik
beyinlerin kuşesi senin,
Vatanın
en ücra köşesi senin,
Yolun
açık olsun, yürü öğretmen!
Coşari,
sanma ki başları eğik;
Çocukla
çocuktur, büyükle büyük.
İnsan
kadar ağır omzundaki yük!
Helaldir
alnının teri öğretmen.
İbrahim
COŞAR