Bayýr-Bucak Türkmenleri
 
Türkmen Daðý,
Türkmen Daðý,
Alperenler otaðýnda,
Ateþ tütmez ocaðýnda.
Zalimlerin kucaðýnda,
Garip kalmýþ Türkmen Daðý.
 
Türkmen Daðý çevresinde,
Bayýr Bucak bölgesinde,
En þiddetli evresinde,
Azmanlaþmýþ hevesiyle,
Yaþanmakta vahþet çaðý.
 
Öldürürken katil rejim,
Destek veren Ýran ve Çin,
Susar dünya acep niçin?
Bilmem hangi hesap için,
Vurur beni Rus uçaðý.
 
Beþer Esed yandaþlarý,
Katliamdan kandaþlarý,
Siyon dostu candaþlarý,
Çizmek için sýnýrlarý, 
Kurdu bize bu tuzaðý.
 
Seslenirim duyaným yok,
Bana destek olaným yok,
Hallerimi soraným yok,
Hani bizler kardeþ idik,
Unuttun mu sen bu baðý?
…………
Duy sesimi Anadolu,
Ecdadýmýn necip kolu,
Her bir yanýn hain dolu,
Gaflet üzre olma sakýn,
Kollayasýn saðý solu.
 
Son yaþanan üç-beþ sene,
Neler oldu düþünsene? 
Ýçindeki bir besleme,
Uyup da o þer güçlere,
Nasýl çýktý gün yüzüne?
 
MÝT týrlarý durdurdular,
Senaryolar uydurdular,
Nice tuzak kurdurdular,
Güvenip de mihraklara,
Pervasýzca kudurdular.
 
Ondan önce diðerleri,
Yüzlerinde maskeleri,
Yaktý yýktý þehirleri.
Gafillere kalsa güya,
Yeþillikti tek dertleri.
 
Bölücüsü öte yandan,
Emir alýp Ýmralý’dan,
Beslendiler akan kandan.
Barýþ diye algý için,
Saz çaldýlar, hep yalandan.
 
Anadolu’m silkin hele,
Gör hesabý ilkin hele.
Düþünsene bu kin niye?
Gir inine, vur þunlarý,
Herkes haddin bilsin diye,
 
Seni özler Bayýr-Bucak,
Açman için bize kucak.
Ama bunun için ancak,
Kalk ayaða, kalk ki hele,
Kaçsýn düþman köþe bucak.
….
Bayýr-Bucak Türkmen boyu,
Oðuzlardan gelir soyu,
Oku hele, tarih boyu,
Döne döne dövüþmüþtür,
Toplanýnca savaþ toyu.
 
Yaþadýðým ulu daðlar,
Eteðinde yeþil baðlar,
Irmaklarý akar, çaðlar.
Kardaþlarýn buralarda,
Yardýmýna umut baðlar.
 
Sen ki bizim baþýmýzsýn,
Ekmeðimiz, aþýmýzsýn,
Yaslanýlan taþýmýzsýn.
Bilmekteyiz asýrlarca,
Az mý bizi taþýmýzsýn!
 
Feryat dolu benim sözüm,
Kanla dolu iki gözüm,
Yardým diye yanar özüm.
Ey Türkiye’m bu halime,
Bulmalýsýn mutlak çözüm,