Gurur hor görülsün gururlu hakir
Zikriyle savaşsın daima fikir!
Kendi elleriyle dostuna çukur
Kazana da verin mavi boncuğu.
Baş tacı değil mi iftira, yalan
Sil süpür senindir elinde kalan.
Gönlünün telini kibirle çalan
Ozana da verin mavi boncuğu.
Kimi kurt oluyor kimisi koyun
Eni genişletin kısalsın boyun.
Arsız bir hileyle bitsin bu oyun
Bozana da verin mavi boncuğu.
Ruhunu ateşte yakıp kavursun
Her şair edeple küfür savursun!
Tevazu, hoşgörü bir yana dursun
Kızana da verin mavi boncuğu.
Cehalet cennete üç kapı açar
Yürüyenler durur duranlar geçer.
Dertlenen kahrından her gece içer
Sızana da verin mavi boncuğu.
Nasılsa tutan yok sabır yayını
Fikrinin altına döşe mayını.
Keyifle demleyip sabah çayını
Süzene de verin mavi boncuğu.
Kalmamış takatı artık dizinde
Dürüstlük üç aydır yıllık izinde!
Çırpına çırpına gam denizinde
Yüzene de verin mavi boncuğu.
Düşünme akılsız, akıllı deli
Kör bakan gözlere perde gerili.
Alimin ağzını torba misali
Büzene de verin mavi boncuğu.
Zihinler şuursuz yürekler katı
Sarsılsın binalar yıkılsın çatı.
Böylesine çarpık böylesi kötü
Düzene de verin mavi boncuğu.
ELİF KESKİN KARABULUT..../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
ELİFCE / AĞUSTOS 2012
dağıtıyoruz bol keseden...yetişen alıyor, geç kalmayalım!
