ECDADINA SÖVEN GENÇLİK


Ecdadından habersiz gençlik yetişiyor sizin atalarınız Çin’e en büyük savunmayı, Avrupa’ya Atilla’yı Avrupalılarca bilinen lakabı Allahın Kırbacı, ele geçilmez denen dünyanın en büyük savunmasına sahip İstanbul’u aldı.  Şimdi git kırtasiyeden dünya haritası al bak o Osmanlının haritası.  Çanakkale’de senin için ölen Ecdadının kemikleri sızlıyor. Araplar zamanında çocuklarını diri diri gömerken biz Çine duvar ördürüyorduk.  Vikingler ölüleriyle beraber yanında eşlerini diri diri yakarken biz dünyanın en büyük göçünü Avrupa’ya kavimler göçünü yapıyorduk, çağ açıp kapatıyorduk. İngilizler tanrılarına insan kurban ederken biz Orta Asya’da hüküm sürüyorduk. Romalılar peygamberlerini çarmak’a gererken biz Ergenokon’dan çıkıyorduk. Yahudiler 5.peygamberini öldürürken biz boz kırda at koşturuyorduk. Berberiler hükümdarlarına taparken biz Göktanrıya Allaha tapıyorduk. Macaristanda Volvodo insanları kazığa oturttururken, Fatih Sultan Mehmet gemileri karadan yürütüyordu.  Avrupa’da Yahudiler diri diri yakılırken Kanuni Kur'an-ı Kerim’de lanetlenmiş kavim olduğunu bile bile gemilerle Osmanlı topraklarına getirdi. Maksat bir insanı öldüren tüm insanlığı bir insanı kurtaran tüm insanlığı. Sarayın bahçesine dadanan karıncaları gören Kanuni hemen hocasının yanına varır yerinde hocasını bulamayınca bir not yazar


“Mayvayı ağacını sarınca karınca
Günah olur mu karıncayı kırınca”


Odadan ayrılır ve hocası odasına gelince yazıyı görür ve Kanuninin yazdığını anlar ve altına şunları yazar.


“Hak huzuruna karınca varınca
Sultandan bile hakkını alır karınca”


İşte senin ecdadın işte cesaret kahramanlık ve şefkat kimin tarihinde var bu. İçimden geldi ecdadına söven gençlik sadece tepkim İşte istiklal şairimin unutulmaz bestesi


“Zulmü alkışlayamam, zalimi asla sevemem;
Gelenin keyfi için geçmişe kalkıp sövemem.
Biri ecdadıma saldırdımı, hatta boğarım! ...
-Boğamazsın ki!
-Hiç olmazsa yanımdan kovarım.
Üçbuçuk soysuzun ardından zağarlık yapamam;
Hele hak namına haksızlığa ölsem tapamam.”


Ecdadına bu ecdadına söven gençliği görünce işte istiklal şairim.


“Gördüm mü yanar ta ciğerim,
Onu dindirmek için kamçı yerim, çifte yerim!
Adam aldırmada geç git, diyemem aldırırım.
Çiğnerim, çiğnenirim, hakkı tutar kaldırırım!
Zalimin hasmıyım amma severim mazlumu...
İrticanın şu sizin lehçede ma'nası bu mu?”


Ahmet Faruk KÖRÜN

( Ecdadına Söven Gençlik başlıklı yazı LeyL-i Efruz tarafından 26.11.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.