Kastamonu Cide de Öðretmen evinin önünde baktým.
Öðretmen önüne ikiþerli sýra yapmýþ kuzularýný gidiyorlar. kuzularýn elinde birer mektup postaneye atacaklar tekrar kendilerine geri gelecek .
sonra benim pehlivaný gördüm tutmuþ yanýndaki arkadaþýnýn elini lay lay lom gidiyor. ilk düþündüðüm birilerinin benim çocuðumla benden daha bilinçli ilgilenmesi oldu. Kýskandým doðrusu.Sonra hemen aklýma kendim geldim bende saðlýk ocaðýnda baþkalarýnýn çocuklarýna bakýyordum.Memlekette Akrabalarýma da baþka arkadaþlar bakýyordu.Hastanýn ayaðýný yýkayan hemþire arkadaþ geldi aklýma. Akþam yemeðini bölüþen hizmetli geldi.Annemin yetiþtirme yurdundaki öðrencilerine mendil çamaþýr dikmesi geldi aklýma. Kardeþimi ayaðýn da sallarken yazýlý kaðýdý okumasý geldi.Teyzelerim geldi aklýma.Eniþtemin pazar günü evinden çýkmayan öðrencileri geldi. Her iþte var olan bir zincir belirdi zihnimde.............
sonra birden içimden Millet olmak bu sevgi birliði olsa gerek diye düþündüm.
sonra Devlet çaðrýþtý benliðimde
Onca yaþýmdan sonra anaokulu öðretmenin den çaðrýþýmla bir þey öðrendiðim geldi aklýma
Niye öðretmenlik en yüce makam bunu anladým Devlet ruhu ,özü,hizmet ne demek onu anladým.
Allah kuranlardan ve yaþatmaya çalýþanlardan razý olsun.