Silinen hatýralarý not aldýðým tozlu defterdeki gülümsemelerin yerini acýlara býrakmasýyla kahrolmuþtum bir zamanlar ve o zamanlarý atlatalý çok olmamýþtý. Efkarlandýrýrdý hatýralar yakardým bir sigara yüreðime yarasýn diye. Kalbe zararýný herkes bilir ama yüreðe yararýný pek kimse bilmezdi. Güçlü kalmaya çalýþmam, aman Allah’ým ne kadar da zordu ama baþarmýþtým. Duygularýma söz geçirebilecek kadar güçlüyüm lakin onlarýn gücü de beni yoracak kadar var. Zorla bastýrdým kalbin sarayýndaki duygu ayaklanmasýný. Duygularý galeyana getiren hatýralarý da hatýrlarý var diye idam ettirmedim. O kadar yaþanmýþlýk ve ahid vardý aramýzda. Kolay mý yýllarýn tarih notlarýný düþen tarihçileri öldürmek, yakmak, asmak... Ýzmaritler bastým suratlarýna defalarca, yaralarýný sarana dek rahat býrakýrlar yakamý diye. Zira iki yakamý bir araya toplamam bu kadar efkardan anýlardan dolayý zor olacak gibi. Göz kapaklarýmla birlikte bilincim de üç beþ saat kapansýn diye ettiðim dualarla da bozuk plak gibiyim. Kaç kez tekrar ettim o dualarý bilmem. Ama bildiðim birþey var bozuk plak da olsa insan ayný kimselerle ayný anýlarý bir daha yaþamamalý ki yeni plaklardan gelecek olan musikilerin þevkiyle umuda mutluluða ve yarýnlara kapýlar aralayabilmeli...

Zayiat-ý Kelam