Bir kırık sandalye şimdiki adım, Yılların çilesi, izi var bende.
Hurdaya ayrıldım, kalmadı tadım,
Kirli dünyamızın tozu var bende.
Riyakar taşıdım, dağ gibi durdum,
Nice kör cahile ilim aldırdım,
Bilseniz ne ağır yükler kaldırdım,
Gürgen ağacının özü var bende.
Büyük söz etmedim, yaptım işimi,
Birçok tekme yedim, sıktım dişimi,
İçime akıttım kanlı yaşımı,
Eskimiş terimin tuzu var bende.
Dediler çırpınma, ateştir sonun,
Dedim yolcusuyum baki kanunun.
Sözünü unutan insanoğlunun,
Kalu Bela'daki sözü var bende.
Ne suya kırgınım, ne taş, ne cama,
Koptu yüreğime yaptığım yama,
Su ıslattı beni, cam çizdi ama,
Meşenin verdiği sızı var bende.
(
K I R I K S A N D A L Y E başlıklı yazı
Seyit OSMAN tarafından
20.11.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
