Bir gül domurcuğuydu
O.
Sert esen, bir fırtınaya bükmüştü boynunu.
Uzanacak bir el arıyordu.
Zavallı.
Daha yaz bahar yaşamadan, hazanı yaşamaya başlamıştı.
Çaresizdi, utangaçtı
V e!
Dokunsan, yüreğini binbir parça ederdi.
O.

 

Titrekti, ürkekti su çiçeğiydi.
O.
Bulutlar içinde, fırtınalarla gelmişti.
Yağmur doluydu, siyah inciden gözlerinin kirpikleri
 Bi, çareydi.
Yurdundan yuvasından koparılmış biriydi.
Kırıktı, kalem tutan elleri
Şehrin kalabalık yerlerinde dolaşıyordu.
O.

 

Korkunun şahı oturmuştu, göz bebeklerine
Dili laldı
Hem bir’ de!
Güzel, mi güzel, kumraldı.
Birkaç kuruş sıkıştırdım da, onun kalem tutan ellerinde
Yine de, gülemedi sevinemedi.
O.
 
 
17 Kasım 2015-11-17
Ahmet Yüksel Şanlı er
 
 
 
 
 
 

( O başlıklı yazı Ahmet Yüksel tarafından 18.11.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.