İçimde Küllediğim Ayrılık
Hüzün sardı beni yine.
Gözlerim dalıp, dalıp gidiyor, içimdeki
uzaklara
Takılmışım peşine bir hayalin
İstemeden.
Gözlerim doluyor, küllediğim bu hayalin
yüzünden.
Gözlerimde, geçmişim.
İçimi acıtıyor./İçimi hiç durmadan benim.
Ve!
Ağlamak geliyor, içimden.
Yeniden içimde küllediğim, bir ayrılığın
anısına.
Unutmuştum oysa.
Unutmuştum, yıllar öncesindeki yaşanmış olayı
Şimdi bunu!
Nereden getirdim, aklıma.
Beni hüzünlendiren, beni her
hatırladığımda ağlamaya zorlayan
İçimde yıllardır küllemeye çalıştığım şu
ayrılığı.
Unutulmazmış anladım.
Anıları her ne kadar küllesek, geri de
bıraksak’ da
Unutulmazmış.
İçten, içten yanar dururmuş,
insanoğlunun yufka yüreğinde
Ve!
Biri, deşiverse.
Tutuşurmuş insanının içini saran ayrılık
ateşi meğerse.
22 Ekim 2015-10-22
Ahmet Yüksel Şanlı er
(
İçimde Küllediğim Ayrılık başlıklı yazı
Ahmet Yüksel tarafından
22.10.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.