SOKAK LAMBASI
Ben her gece sokaklarda
Sabahlara kadar onu bekledim
Bir elimde cigaram,bir elimde şişe
Öyle dalıp gidiyordum hayale düşe
Ben her gece ne acılar çektim
Ne isyanlar ettim yeri geldi naralar attım
Buna şahittir köşedeki sokak lambası
Zaten beni anlayan sadece o olmuştu
Sabahlara kadar o sokak lambasına konuşur
Dertlerimi acılarımı ona anlatırdım
Ah sokak lambası dilin olsada konuşsan
Anlatsan beni
Anlatsan şu koca mahalleye
Anlatsan beni onu ölümüne
Sabahlara kadar
Sevip beklediğimi
Sokak lambası benim sırdaşım
Benim gerçek sevgimi bilen bir oydu zaten
Akşam oldu yandılar benle beraber sabahladılar
Gündüz oldu kayboldular benim gibi ağladılar
O sokak lambaları bir tek onlar beni anladılar
Belki dili yoktur konuşamadılar
Belki cansızdılar
Ama senin gibi odun değildiler
Ah sokak lambası sende olmazsan
Ben sabahlara kadar karanlık köşelerde
Ne önümü görürdüm yürürken
Nede senin ışığın olmadan
Pencereye çıkan o uzun saçları sırma sırma
sevdiğimi görürdüm
Sen benim dayanağım
Sen benim ışığımsın
Ben avare sokaklarda
Sen benim dert ortağımsın
Karanlık sokaklarda
İyiki varsın sokak lambası
Cahit aluç
Malatyalı şair