Sevgilim, hep seni sevmek suçundan
Köşe- bucak kaçtığımı hatırla.
Köydeki elli dört kızın içinden
Bir tek seni seçtiğimi hatırla.
Utanmıştın beni ilk gördüğünde,
Elinle pembe bir gül verdiğinde,
Takvimler Salıyı gösterdiğinde
Hep sevinçten uçtuğumu hatırla.
Bilmem senin ne geçerdi gönlünden,
İnan ki güzeldi bayram gününden,
Sabah- akşam pencerenin önünden
Göz ederek geçtiğimi hatırla.
Söyleşirdik hep istikbal hakkında,
Gün kararır, olamazdık farkında,
İkimiz yan yana ‘Düşler Parkı’nda
‘Beş Çayı’nı içtiğimi hatırla.
Dert, keder, üzüntü gelmezdi dile,
Kumrular gibiydik yar senin ile,
Seninle en üzgün anımda bile
Gülücükler saçtığımı hatırla.
Bazen hüzünlenip, bazen gülerek,
Serdivan’da bir araya gelerek,
Ben seni ebedi dostum bilerek
Her sırrımı açtığımı hatırla.
Gemimiz limana demir atmadan,
Bir gün olsun sarılıp da yatmadan,
Helallik dileyip, veda etmeden
Bir güz günü göçtüğümü hatırla.
Eylül 2014 Adapazarı
Muhammet AVCI