İlk bahar açardı yeşil yeşil, çiçek çiçek

Okulluydu, bu yolun yolcusuydu,

ben yol kıyısında beyaz bir domurdum.

Geçmesini beklerdim açarak,

geçmezse kapardım gözlerimi ağlayarak,

boynum bükük, onu beklerdim.

İhtirasım özlemdi, özlemim İmrenme.

Arzulardım aşermek gibi, doymadan, yetinmeden,
Sevdalıydım ona, o da bana sevdalıydı...

 

Tanyelimdi; statik ve devimsiz yaşamlara kızgın...

Asla eksilmeyen ümidimdi, daüssılamdı, coşkulu beklentimdi.

Tanyeline türküler bağdardım, garip ve müstenkif...

Biricik aşkımdı, adını Saba koymuşluğum ondandı.

 

Gönül dağımdı, duman duman tüterdi

kardelenler gibi açardım, nefes nefes içerdim

Kirpikleriyle örterdi sevdalı gözlerini,

sevdalandığım gözleri bakır rengiydi,

sevdam rengiydi, gülüşüm, gün ışığım,

her şeyimin rengiydi. Tutkumun da...

Umutlarımın da... unutmuştum umutlarımın

bakır rengini. Renklerin renklerini unutmuştum;

böcekkabuğunu, sincabîyi, bozrağı, bombozu...

O yüzden üşürdüm hep, sulusepken ıslandıkça

 

Serpilip dönmeni, gönlümü işgal etmeni arzuluyorum. 

Bakır rengi inşirahlarla çıkagel.

Sen gökkuşağının ortasından geçerek

billûr gibi figürlerinle gelirken

alıcı gözlerle bakakalayım sana.

 

Yaşdönümünde istiyorum seni, bir düşle,

tükenmek üzere olan bir beklenti içindeyim.

Hayatın her tadı korkulu düşlerle tüketilmekte...

 

( Saba... başlıklı yazı AliKemal tarafından 7.10.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.