Mekânlarýn tereddütsüz sýkýlganlýðýna namzet belki de boyunduruk bildiðim. Damarlarýmda akan aþka nispet tüm nefret öðeleri kýrýlganlýðýma gölge düþüren. Hitabet yetisi korunaksýz dünyalarý tescilliyor gýybetinde dönen o rota kayýp verdiðiniz her ne ise.

Tetikleyen suretler mi yokluða paye veren yoksa aþkýn yalanla örtülü coþkusu mu güne hükmeden?

Günü kurtarmak belki de umutlar seyreldikçe ya da hükümranlýðýnda gizli ve edilgen benliðim yüzü suyu hürmetine sevginin.

Fazlasýyla muðlâk þu sessizlik nabza göre þerbet vermeyi beceremediðinden mi nedir yalnýzlýðým boyut atlamakta.

Cürüm mü mubah mý hadi siz adlandýrýn düþe kalka iz sürdüðüm kayýp imgeler tüm sýrýtkanlýðý ile dalga geçerken ben bir köþede rest çekmiþken hayata.

Mutlak yargýlar gam yüklü kýdemli sürgün düþlerin kopyasý adeta ben seðirttikçe bir gönülden diðerine. Hoþ bir eda yüzüme gözüme bulaþan biraz üzüncü de kattýk mý yok benden efkârlýsý. Sevdiðim tek yönüm, desem abartmam. Sahi hiç mi acýmýyorum kendime?

Varsýl hâkimiyetlerini yok saydýðýmdan beri dýþ mihraklarýn tüm edilgenliðimle konuþlanmaksa payýma düþen baþým gözüm üstüne. Varlýðýma katýk yaptýðým ne çok duygu isabetli olup olmadýðýna henüz vakýf olamasam da.

Ne de olsa haydan gelen huya gidermiþ bu yüzden hiç mi hiç yüksünmüyorum bulutlar eþlik ederken biliyorum ki az sonra çýkacak gökkuþaðý. Nereden buluyorsam bunca dertlenecek, tasalanacak elem yüklü uzantýsýný ömrün.

Kâh aldatýldýðým kâh yaftalandýðým kâh görmezden geldiklerine kani olduðum…

Ne zormuþ büyümek deðil büyümek kemale erdi yaþým hala tutturmuþum ayný þarkýyý tutuþturmuþken elime pembe balonlarý. Utanmasam bir de çýðlýk atacaðým yolun ortasýnda. Zaten herkesin kafasýnda ayrý bir tablo þekillendirildiðim. Ne gam… Mademki zimmetli ruhum sevgiye hiç vakit kaybedemeyeceðim benzemek adýna. En çok benzemek istediðim yine benim. Hayýr, hayýr hiç de düþündüðünüz gibi benmerkezci deðilim bilakis kusurlarýmýn fazlasýyla farkýndayým:

Madde 1: Büyümeyeceðim gün gibi aþikâr.

Madde 2: Tozutmaya çeyrek kala hala kývranýyorum kimsesizliðime toz kondurmazken.

Madde 3: Kalabalýða tekabül eden bir yalnýzlýk olmadýðý gün gibi aþikâr.

Madde 4: Seviyorum saflýðýmý hatta ahmaklýk derecesindeki tüm serzeniþleri duymazdan gelen o küçük kýz çocuðunu. Tek farkým kýrmýzý saçlarýmdaki seyrek beyazlar. Mademki bulutlar da beyaz niye dert edeyim ki. Mademki yapraklar da sarý varsýn hüzne boyanayým þu Ekimi doya doya yaþamaksa payýma düþen.

Madde 5: Zekâm en büyük sermayemken þimdi de duygularýmý katýk yaptým yanýna. Ne yani, hakkým yok mu sizce ne de olsa hayatý zorlaþtýran da yaþanýr kýlan da o yalýn bir o kadar kaotik düþ dünyam.

Bir sonraki maddeyi yok ettim an itibariyle mutlanmýþken yaðan yaðmurla. En sevdiðim hele ki ne zaman ýslansam nasýl koþuyorum çýlgýnlar gibi. Sanýyorlar ki ýslanmamak adýna çabam. Asla. Yaðmurla yarýþýyorum sadece en azýndan kendimle yarýþmaktan aldýðým haz kadar. Zira ömrüm boyunca bir rol modelim olmadý: Ne eðitimim sýrasýnda ne meslek hayatýmda ne de özel yaþantýmda. Varsa yoksa gerçekleþtirmekle mükellef kýlýndýðým uçuk hayallerim ki çoðunu da gerçekleþtirdim. Gerçi devamýný getiremedim ama. Amma velâkin o dem beni daha da olgunlaþtýrdý yine de çalamazken nüktedanlýðýmý kaderle tokuþturduðum pervasýzlýðým kadar beni benden eden beyhude bir düþün altýnda kýstýrýlmýþken payidar olduðunu bildiðim sevgi yüklü bulutlarýn mizacýnda saklý iken boþluða hibeli korunaklý dünyalarýn asýlsýz nizamlarýndaki saklý kaybolmuþluk belki de yolumun her kesiþtiðinde zafer nidalarý attýðým: Ne bir yoksunluk ne bir eksiklik bilakis çoðaltan bir dokunuþ inancýmýn doðurgan ediminde çaðlayan ve saðaltan mizacýn boyunduruðunda verdiðim her selamýn nazarýnda bana dönen bir ok kadar hedefi on ikiden vuran gök kubbeye uzattýðým elimi tutacaðýna kani olduðum evrendeki tüm yalýtýlmýþlýðýmý hoþ gören.