Gece olmuþtu. Sami Emekli Ýstanbul'a, doðum yapacak kýzlarýnýn yanýna giden kadim dostu Kamil Oðuz Mangýrcýklýoðlu'nun arabasý ardýndan bir maþrapa su döktükten sonra evine döndü. Evin avlusundaki indirmede ezik bir bekâr hayatý sürdüren kayýnçosunun evinde aydýnlatma ýþýðý halen yanmakta olduðundan, onun henüz uyumadýðýný anlayarak kapýsýný çaldý. Buradaki kapý çalmak deyimi, çalma elin kapýsýný, çalarlar kapýný atasözünde söylenildiði gibi birisine kötülük yaparsan karþýlýðýnda kötülük görürsün anlamýna veya 'bu emekli maaþlarýyla geçinemiyoruz, pek çok saygý deðer cumhur reisim, lütfen bir emir veriniz de maaþlarýmýza zam yapsýnlar,' diyerek birine baþvurmak anlamýna veyahut bir isteðimizin yapýlmayacaðý, yersiz sayýlacaðý bir yere baþvurmak, yani yanlýþ kapý çalmak anlamýna veyahut da kapýyý kimseye haber vermeden söküp götürmek anlamýna gelmiyordu. Buradaki kapý çalmak, içerdeki þahsa "kim o?" diyerek evine gelenin kim olduðunu sormasý için, iþaret parmaðýný kývýrdýktan sonra eklem yerindeki kemikle kapýya vurmak anlamýna geliyordu. Koskoca Açýk Öðretim Fakültesinden mezun iktisatçý Ýlyas Sayli, 'kapý çalmak' deyiminin burada, iþaret parmaðýný kývýrdýktan sonra eklem yerindeki kemikle kapýya vurmak anlamýnda kullanýldýðýný elbette ki biliyordu. Bilmediði, gecenin bu saatinde kapýsýný çalan görgüsüzün kim olduðuydu. Bunu da öðrenebilmek için, içerden, "Kim o?" diye seslendi.

Görgüsüz adam, pardon; Sami Emekli, "benim kayýnço, benim; aç hele þu kapýyý!" diye seslendi. Ýlyas, kapýyý açar açmaz içeriye mutluluk nidalarýyla dalarak, "müjdemi isterim kayýnço!" diye baðýrdý.

Onu, "sus! Baðýrma deli dana gibi! Komþular rahatsýz olacak," diyerek azarlayacak Elezer yenge burada deðildi, onun için azarlanmaktan bu defalýk yýrttý.

Ýlyas Sayli kapýyý örterek onun peþinden odaya girdi. "Ayþe benimle evlenmeye razý mý oldu yoksa?" diye sordu.

"Yok! Henüz kabul etmedi, kayýnço! Onu, benim beþ bin kayme baþlýk parasýný verdikten sonra kabul edecek..."

"Beþ bin lirayý cebinde bil eniþte!" diyerek masa üstündeki banka formlarýný eline alýp ona gösterdi."Bak, kredi için formlarý doldurdum. Yarýn götürüp teslim edeceðim."

Formlarý onun elinden alýp inceleyen Sami Emekli, "on bin kayme çekiyorsun he? Aferin! Aferin!" dedi.

"On bin lira yeter mi bilmem... Bir ev bulup içini döþemek tuzluya mal olacak..."

Sami Emekli, birden, "hah iþte!" diye haykýrdý. "Ben de sana onun müjdesini vermeye geldiydim kayýnço! Önümüzdeki bir sene için sana eþyalý, dayalý döþeli bir ev buldum. Bir sene boyunca kendi eþyalarýný yavaþ yavaþ düzersin artýk!"

Ýlyas Sayli, bu büyük müjdenin sevinciyle, sevinç gözyaþlarý dökmeye baþladý. "Allah'ýma kitabýma sen peygamber gibi adamsýn be eniþte! Bunca iyiliði yapýyorsun ya bana, Allah tuttuðun her þeyi altýn etsin!"

Sami Emekli, edilen duaya yine itiraz etti. "Tövbe tövbe, de kayýnço! Bu hayýr duanýn kerametinden çok melaneti olur bana! Anlaþmýþtýk ya seninle? Hani, vücudunun dýþýnda tuttuðun her þey altýn olsun, diyecektin?"

"He eniþte; kusura bakma, unutmuþum! Allah, vücudunun dýþýnda tuttuðun her þeyi altýn etsin, inþallah!

"Âmin! Âmin!"

Nerede ev eniþte?"

"Burada, hemen iki sokak gerimizde... Sahibi, Ýstanbul'da kýzýnýn doðumuna gitti, bir sene orada kalacak. Bana rica etti, yedi yüz elli bine bir kiracý koy içine, diye; girmek isteyen çok var ya, ben senin için düþündüm."

"Ýyi de eniþte, ayda yedi yüz elli lira kira çok gelir bana..."

"Eþyalý olduðu için biraz yüksek tabii..."

"Dört yüz filan olsaydý hemen tutardým ya, yedi yüz olunca iþ deðiþir. Ýki bin lira maaþla hem kredi taksiti öde, hem kirayý öde, hem geçin... Ýmkânsýz... I-ýh!"

Sami Emekli kayýnçosuna iyilik yapmayacaktý da, bana mý yapacaktý? Kayýnçosuna hemen iyilik yaptý. "Tamam, tamam, sen yabancý deðilsin, dört yüz olsun mademki! Ev sahibi ahbabým olur, derim ona kayýnçomu soktuðum için kirayý düþürdüm diye... Bi'þi demez bana!"

Ýlyas Sayli, iþte bu iyiliðin karþýsýnda direnemezdi artýk! Gözlerindeki yaþlarý salývererek, "sen peygamber gibi adam deðilsin, gerçekten de peygambersin eniþte!"

"Estaðfurullah! Öyle deme, günah olur, sonra! Sonra... Küçük bir ayrýntý var kayýnço!"

"Ne kadar küçük?"

"Dört bin sekiz yüz liracýk kadar! Ev sahibi, bir senelik kirayý peþin istedi de..."

"E, olur... Krediyi ev için çekiyordum zaten!"

*

Ýlyas Sayli, evi önünde küçük kuzuyla sohbet etmekteydi.

"Eniþtem, Ayþe'nin benimle evlenmeyi kabul etmediðini söyledi. Sen söyle Allah aþkýna kuzucuk! Beni ne yapsýn bu üç kuruþ maaþla? Deðil mi?"

Balkonda oturmakta olan Ayþe onun kuzuyla yaptýðý bu sohbeti dinlemeye baþladý.

Ýlyas Sayli, kimsenin görmediðini ve iþitmediðini sanarak konuþmayý sürdürüyordu.

"Þimdi, çýksam karþýsýna, desem ki, seni seviyorum... Diyemem ya, desem ki, benimle evlenir misin? Diyemem yaYok ki bende o yürek!? Haydi diyelim söyledim. Haydi diyelim, o da kabul etti. Etmez ya, etti diyelim... Neden kabul eder? Elezer yengesinin zulümlerinden kaçmak için eder. Çaresiz olduðu için eder... Deðil mi? Yok... Yok... Bunlar için bile etmez. Kendimi kandýrmamalýyým... O kadar güzel, o kadar iyi yürekli bir kýz, benim gibi bir çirkini ne etsin, deðil mi kuzucuk? O daha iyi, daha yakýþýklý, daha zengin kýsmetlere layýk, ne yapsýn beni, deðil mi?"

O anda hemen arkasýnda Ayþe'nin sesi duyuldu. "Ýlyas!"

Daha iki, üç dakika önce balkondayken buraya -bu öykünün yazarýna bile görünmeden- nasýl gelmiþti, hayret!

Sese doðru dönen Ýlyas, "Ha? Sen burada mýydýn?" diyerek þaþýrdýðýný belli etti. Bu gereksiz bir soruydu, çünkü orada olduðu görülüyordu zaten!

Ayþe, onun bu aptalca sorusu yüzünden, onun bir aptal olduðunu düþünse de, evlendiklerinde aptal bir adamý idare etmek, akýllý bir adamý idare etmekten daha kolay olacaðýna karar vererek, gidip yamacýna oturdu ve "Benimle evlenir misin Ýlyas?" diye sordu. Öyle ya, bu soruyu Ýlyas'ýn sormasýný bekleseydi bir kýz kurusu olarak yaþlanýp gidecekti. "Çaresizlikten, Elezer yengemin zulmünden filan deðil, senden hoþlandýðým için evlenmek istiyorum seninle... Ýnan ki! Ýstersen Sami dayýmýn ve Elezer yengemin baþý üstüne yemin edeyim."

Ýlyas Sayli, bu soruya cevap veremedi; sadece, Ayþe'nin boynuna sarýlýp aðladý. Bu hareketi aslýnda sözlü bir evetten daha anlaþýlýr bir evet demekti.

Ýlyas Sayli'nin her zamanki davetsiz misafiri,  paranýn kokusunu alýr almaz ziyarete gelmiþti. Aralarýndaki konuþmaya kulak verdik mi, olup biteni anlarýz:

"Ýki yüz lira masraflara kestiler, kaldý dokuz bin sekiz yüz. Þu beþ bin baþlýk parasý. Þu dört bin sekiz yüz lira da evin bir yýllýk kirasý. Kredi tam sana borcuma denk geldi eniþte; artýk nikâh masraflarýný da sen görüverirsin, deðil mi?"

"Yok kayýnço! Nerde bende para? Allah seni inandýrsýn, meteliðe kurþun atýyorum... Maaþýna denk getiririz nikâh gününü, olur biter!"

"Baþlýk parasý beþ bin, ev kirasý dört bin sekiz yüz lira, Salon parasý beþ yüz, yüz kiþilik yemek iki bin beþ yüz, evlenme öncesindeki kýyafet ve taký giderleri üç bin, bir haftalýk balayý bin beþ yüz, fotoðrafçý üç yüz, ývýr zývýr iki yüz, yatak odasý dolap, komodin, büfe, tabure, sandalye, yemek masasý, televizyon, buzdolabý, fýrýn, çamaþýr makinesi, bulaþýk makinesi, fritöz, su ve elektrik tesisatý, perde, perdeyle uyumlu halý, salon koltuk takýmý, çift bazali yatak, yatak baþlýðý, ecza dolabý, pimapen, laminant parke veya mineflo döþeme, beþ artý bir ses sistemi, devede pýlayer, ayaklý lamba, devede rafý, kumanda koyacaðý, domates soyacaðý, porselen yemek takýmý, bardak takýmý, kahvaltýlýk, amerikan servis, kirli çamaþýr sepeti, telefon, kapý-kilit, kablo toparlayýcý, çamaþýr asma kiti, perde sýkýþtýracaðý, hede hödü tutacaðý, tefal mutfak robotu, boþ süpürge, fakir halý yýkama makinesi, arzum mikser, elmayý dörde bölücü aparat, diþ bakým seti, týraþ seti, deniz kabuðu yüzeyi þekline bezenmiþ klozet kapaðý, aidat makbuzu, askýlýk, terlik, banyo terliði, bornoz, jaluzi, su ýsýtýcý, vidalama seti, darbeli matkap, dübel ve bunun gibi gerekli eþyalarla ev düzme sekiz bin, yani bu uzun hesabýn özeti eniþte, senin yeðeni düzmek bana toplam yirmi altý bin liraya mal olacak... Birden moralim bozuldu be yahu! Yok eniþte, yok! Ben en iyisi mi senin yeðeni deðil de, gidip kendimi düzdüreyim... Ver benim paralarýmý!"

"Dur! Ne yapýyorsun kayýnço? Kafayý mý sýyýrdýn sen evladým? Gidip baþkalarýna düzdürmene gerek yok kendini, ben güzel güzel düzüyorum seni, merak etme sen! Hem nereden çýkartýyorsun bu saçmalýklarý, yemekmiþ, eþyaymýþ...?"

"Bilgisayardan... Gogula evlilik masraflarý, diye sor, sana sýralayýversin hepsini..."

"Hay senin goguluna! Ulan geri zekâlý, Ayvalýk'ta akraban, hýsýmýn mý var senin de yüz kiþilik salon, yemek filan hesaplýyorsun? Bir ablan var, bir de ben; bizi de bir çorbacýya götürdün mü al sana yemekli düðün..."

"Öðle deme eniþte! Daireden arkadaþlarým var en az yirmi kelle, yirmi kelle de eþleri, eder kýrk kelle; e bir de çocuklarý filan..."

"Ýstersen bir de Ayvalýk'a gelen Yunan alýþveriþçileri davet et! Ulan oðlum, baþlarým senin dairendeki memurlarýna! Onlarla çalýþmaya baþladýðýn daha kaç gün oldu þunun þurasýnda? Ne iþleri var senin nikâhýnda? Hem sana hazýr dayalý döþeli ev tuttuk ya, bir sürü ev eþyasý listesi de ne oluyor? Onlar sonraki þeyler... Taksit taksit tamamlarsýn onlarý. Nikâh dairesine baþvuru masraflarý, bir saatliðine gelinlik kiralayýp bir kuaförde saçýný baþýný yaptýrýp üç beþ fotoðraf da çektirdin mi, tamam. Yeter ki, aybaþýna denk getirelim nikâh gününü, senin maaþ evlenmene yeter de artar bile! Akþama ablaný alýr bana kýzý istemeye gelirsin. Hadi, lokum paran da benden olsun; al þu onluðu da, git bir kutu lokum yaptýrýp gel! Kýz istemeye elin boþ gelirsen ayýp olur...  Bu kýyakçýlýðýmý da unutma! "   

"Saðol eniþte! Allah..."

"Dur! Sakýn, Allah tuttuðun her þeyi altýn etsin, deme gene!"

"Niye ki?"

"Ulan oðlum manyak mýsýn sen? Çiþimi ederken tuttuðum þey de altýn olursa ne halt ederim ben bir daha? Her çiþimi diyaliz makinesine mi ettireceksin bana? Ezan vakti geliyor. Hadi, ben camiye geç kalmayayým..."

*

Akþamki kýz isteme töreni pek bir monoton geçmiþti. Kurguladýklarý törende Sami Emekli ile Ayþe kýz evi olmuþ, Elezer Haným ile Ýlyas da kýzý istemeye gelmiþlerdi. Kendi aralarýnda tertipledikleri bu eðlenceden sonra Ýlyas Sayli'nin incik boncukçudan aldýðý altýn suyuna bandýrýlmýþ niþan yüzükleri de takýlmýþtý.

Sami Emekli, elbette ki bu uydur kaydýr niþan merasimi yüzünden namaz vaktini kaçýramazdý! Namaz vaktini kaçýrmak kadar pahalýya mal olacak bir þey daha olabilir miydi? "Ben namazýmý kýlýp da geleyim. O arada siz lokum yiyin. Hadi, hayýrlý olsun gençler! Allah tamamýna erdirir inþallah!" diyerek içi makbuz dolu James Bond çantasýný kaptýðý gibi camiye koþturdu. Onun varlýðý da, yokluðu da yok hükmündeydi.

"Bak, Allah garibin yuvasýný kuruverdi. Ayþe ile evleneceksiniz nihayet?" Elezer ablasý, kardeþi tohuma kaçmayacaðý için ne kadar çok sevinse de dönme dolabýndan mahrum kalacaðý için kara kara düþünmeden de edemiyordu."Kara kara düþünmeden edemiyorum. Sayende evin üstümdeki yükü hafifleyiveriyordu kýz Ayþe, sen gidince bu koca evin iþleriyle nasýl baþa çýkacaðým ben?" diyerek hayýflandý.

Ayþe hiç kýyabilir miydi yengeciðine? "Ben hiç kýyabilir miyim sana yengeciðim? Evimiz hemen iki sokak ötede, her gün koþar gelirim ben yine," dedi.

Ýlyas Sayli, ajitasyon yapmak uðruna, "zaten parasýzlýk yüzünden bir seneden önce evlenemeyiz biz," þeklinde bir cümle kurdu. "Beþ parasý olmayan adamýn evlenmeye hakký yok ama ve lakin bu bekârlýk da canýma tak etti!"

Ayþe, "ah, ah! Benim de, benimde," diye iç geçirdi.

Elezer abla gençlerin bu kuduruk haline çözüm üretmeye and içti. "Sizin baþýnýzý ben baðlayývereceðim. Bunun için namusum ve þerefim üzerine and içerim," diyerek yatak odasýna gitti. Az sonra döndüðünde, elinde birkaç deste banknot vardý. Onlarý kardeþi Ýlyas'a teslim etti. "Burada bir kaç deste halinde banknot var kardeþim. DÝE'nin TÜFE hesaplanmasýnda kullandýðý dört yüz on kalem malý satýn almam için eniþtenin verdiði paralardan týrtýklayarak biriktirdim bu on bin lirayý. Al, gönül rahatlýðýyla harca ve bir an önce bu kudurukluktan Ayþe'yi de, kendini de kurtar!"

Ýlyas Sayli, onun bu jestinden dolayý çok duygulandý. Bunu, "Senin bu jestinden dolayý çok duygulandým ablacýðým," diyerek belli etti. "Allah razý olsun! Allah tuttuðun her þeyi altýn etsin inþallah!"

"Ýnþallah kardeþim, inþallah! Özellikle de eniþtenin vücudundan tuttuðum þeyleri..."

Parayý bulan Ýlyas ve Ayþe, ayný hafta içinde nikâh muameleleri de bitince, nikâh memurunun önüne oturup evlendiler.

Evet! Evet! Nihayet olmuþtu bu evlilik... Bu öykünün yazarý olarak bendeniz, genç çifte ömür boyu mutluluklar dilerim. Siz saygýdeðer okurlarým da bir âlicenaplýk ederek týpký benim gibi, genç çifte ömürleri boyunca mutluluklar dilerseniz, bunu aþaðýdaki yorum bölmesine yazarak belirtiniz lütfen...

Nikâh merasiminden hemen sonra, fedakâr eniþte Sami Emekli onlarý, onlar için buluverdiði evlerine soktu. "E, evlendiniz artýk, bu gece kendi evinize taþýnýn! Ýþte koskoca ev! Güle güle oturun! Tamam mý?"

Sað ol eniþtem, Allah senden razý olsun! Allah, tuttuðun her...".

Sami Emekli, korkuyla atýldý. "Vücudunun dýþýnda kayinço...!"

Ýlyas Sayli, duasýný düzelterek tamamladý. "Vücudunun dýþýnda tuttuðun her þey altýn olsun!

"Amin!"

*

Altý ay sonra:

Kamil Oðuz Mangýrcýklýoðlu, bir elinde muhterem eþi, Nurten Koþ hanýmefendinin eli, diðer elinde uzun, zarif bacaklarý, ince, uzun beli ve iri kanlý diþleri birer süngü ve kasaturayý andýran devasa bir dobermanýn kayýþý bulunduðu halde arabalarýndan inip evlerine yöneldi. Kapýya ulaþtýðý an Nurten Koþ hanýmefendinin elini geçici bir süre için býrakarak, boþa çýkarttýðý o eliyle cebinden anahtarlýðý çýkartýp evin kapýsýný açtý. Hiçbir zaman unutmamak gerekir ki, Allah gümüþ kapýyý kaparsa altýn kapýyý açar ve altýn anahtar her kapýyý açar. Ayrýca, borçtan korkan kapýsýný büyük açmaz. Yine, deveci ile görüþen kapýsýný yüksek açmalý. Evet, bu atasözlerinin olayýmýzla bir iliþkisi yok; sadece öykünün yazarý tarafýndan, öykünün okurlarý onun ne kadar kültürlü bir adam olduðunu öðrensinler diye yazýldýlar.

Açtýðý kapýdan Kamil Oðuz Mangýrcýklýoðlu, Nurten Koþ hanýmefendi ve doberman iti birlikte girmeye kalkýþýnca kapý aralýðýnda sýkýþýp debelenmeye baþladýlar. Doberman dudaklarýný gererek diþlerini gösterdikten sonra bir adet "hýr!" sesi çýkarttýðýnda önce Kamil Oðuz Mangýrcýklýoðlu, sonra da Nurten Koþ hanýmefendi birer adým gerileyip doberman itine yol verdiler. Daha sonra, kendileri de girerek üstlerindeki kýyafetleri çýkartýp pijamalarýný giyinmek üzere yatak odasýna daldýlar. Fakat, o ne! Onlara ait olmasý gereken yatakta, gece uyumadan önce çýrýlçýplak seviþen, seviþtikten sonra öyle çýrýlçýplak uyuya kalan, uyku halindeyken de üstlerindeki battaniyeyi tepikledikleri için, þu anda anadan üryan, sere serpe yatmakta olan çok çirkin bir adam ve çok güzel bir kadýn yatmaktaydý. Kamil Oðuz Mangýrcýklýoðlu, bu manzara karþýsýnda çok sinirlense de susmayý baþararak yataktaki çýplak kadýný röntgenlemeye baþladý. Nurten Koþ hanýmefendi onun bu donmuþ gibi hareketsiz haline bir anlam veremedi.

"Kamil, ne duruyorsun? Sinirlenerek, kalkýn ulan yataðýmýzdan, diye baðýrsana!"

Kamil Oðuz Mangýrcýklýoðlu, bu ikaz üzerine mecbur kaldý baðýrmaya:

"Kalkýn ulan yataðýmýzdan!"

Zavallý Ýlyas ve Ayþe, bu çýðlýk üzerine korkuyla yataktan fýrlayýp üryan hallerini çarþaf, nevresim ve battaniye gibi þeylerle kamufle etmeye çalýþarak, karþý ataða geçtiler.

"Namahremimizde ne iþiniz var ulan sizin!"

Onlarýn baðrýþmasýndan rahatsýz olan doberman iti içeriye girdi; baktý insanlar kendi aralarýnda baðrýþýyorlar, ne halleri varsa görsünler, diye düþünerek gitti.

Kamil Oðuz Mangýrcýklýoðlu, "asýl sizin bizim evimizde ne iþiniz var?""

"Biz bu evi kiraladýk."

"Benim evimi kimden kiraladýnýz ulan?"

"Eniþtemden..."

"Kimmiþ senin eniþten?"

"Yahu sen buranýn anahtarýný Sami Emekli'ye verip, bir seneliðine kiraya ver demedin mi?"

"Ben Sami'ye mi demiþim?"

"He ya! Üstelik bir senelik kira tutarýný da peþin istemiþin!"

"Ben?"

"Sen!"

"Ulan Sami!" diyerek evden fýrladýðý gibi Sami Emekli'nin kapýsýnda soluðu alan Kamil Oðuz Mangýrcýklýoðlu, onun kapýsýný tekmeleyerek çalmaya baþladý. "Ulan Sami! Ulan Sami, aç kapýyý!"

Kapýyý açýp da aðzýndan köpükler saçarak üstüne saldýran Kamil Oðuz Mangýrcýklýoðlu ile karþýlaþýnca Sami Emekli, kadim dostunun bu ani dönüþüne çok þaþýrdý. "Vay Kamilciðim, sen nereden çýktýn böyle? Bir sene sonra bekliyorduk seni. Ýnsan dönüyorum diye bir telefon etmez mi yahu! Karþýlamaya gelirdik seni!"

Kamil Oðuz Mangýrcýklýoðlu, kendisine sarýlýp yanaklarýndan öpmeye çalýþan kadim dstunu üstünden itekleyerek, "çek o pis aðzýný yanaklarýmdan!" diye baðýrdý.

"Ne oldu? Niye erken döndün Kamilciðim, kýzýn kovdu mu? Niye geldin?"

Kamil Oðuz Mangýrcýklýoðlu, "Kes laf kalabalýðýný ulan! Bu ihanetinden sonra arkadaþým filan deðilsin artýk! Gözüm görmesin bir daha seni!" diye söylenerek uzaklaþtý, gitti.

Sami Emekli, onun arkasýndan, "ama Kamilciðim, bu kadarcýk þey için küsüþür mü insan? Çok ayýp," diye söylendi.