Sarmalýn kývraklýðý olsa da yanýltan her daim o çizelgede yer almak belki de en þaþýrtýcý olan.

Her kim ise pay sahibi belki de yitirmiþtir farkýndalýðýný müsebbibi olmaktan geri duramazken.

Kör kütük sarhoþ mu yoksa tüm âlem? Ýçmeden sarhoþ belki de alaycý varoluþu sorgularken alamamaktalar bencil nefislerini bir adým geri.

Kraldan kralcý tüm zihniyetler yoksa müteþekkir mi herkes bir diðerine?

Bir varmýþ ve bir kez daha varmýþ asla da yok olmamýþ.

Kim bilir kimin nesiymiþ Ferhunde Haným. Týrnaklarýnda kýrmýzý ojesi, farlý ve simli ruju nasýl da pervasýzmýþ süzülürken bin bir endamla.

O da çok müteþekkirmiþ doðrusu kendini adamdan sayanlara. Üzerlerinde pahalý esvaplarý ile fink atan nice insandan nice kadýn ve adamdan nasýl da muzdaripmiþ.

Hikâye bu ya bir çýrpýda mest edermiþ karþýsýndaki aðzýndan dökülen o kýrmýzý rujlu cümleleri ile. Gerçi iki lafý bir araya getiremezmiþ lakin kýyým kýyým kýyarmýþ da karþýsýnda el pençe divan duranlara.

Bir garip anacýðý varmýþ bizim Ferhunde’nin. Duymazmýþ kulaklarý fazlaca ve bir o kadar flu görürmüþ karþý tarafa baktýðýnda bu yüzden pek oralý olmazmýþ oynak Ferhunde ile. Yine de geri durmazmýþ nasihat vermekten:

‘’Aman kýzým sen, sen ol kimseye uyma. Baþýn önünde git gel. Halden anlamazlar sonra adýn çýkar Maazallah.’’

Kulak asmasa da onaylarmýþ baþýyla:

‘’Sen merak etme annem. Bilmez misin sen kýzýný.’’dermiþ demesine de sürer sürüþtürür takar takýþtýrýr atarmýþ kendini sokaklara. Nerde eðlence nerde çalgý illa ki bulurmuþ kendine göre bir mekân vakit geçireceði gönlünü hoþ edeceði hangi ortama denk gelirse artýk.

Gel zaman git zaman bizimki gönlünü kaptýrmýþ en yakýn arkadaþýnýn erkek kardeþine. Lakin çocukcaðýz pek bir toymuþ pek de gözü yüksekte. Denk deðilmiþ anlayacaðýnýz bizim oynak Ferhunde’ye. Üstüne üstük kaç yaþ da küçükmüþ. Gönül ferman dinler mi. Ferhunde her Allah’ýn günü atarmýþ kendini kankisi Nazlý’nýn evine. Nazým pek evde durmasa de bir kez bile görme bahanesiyle bir sebep yaratýrmýþ illa ki.

‘’Nazlý, kýz var ya. Dün bir düþ gördüm. Anlatayým da anla bakalým neymiþ derdim?’’

Nazlý bilmezmiþ kara sevdaya düþtüðünü Ferhunde’nin. Zaten kardeþine layýk da görmezmiþ mahalleden bir kýzý. Boylu poslu, okullu kardeþine layýk bulmazmýþ çevresindekileri.

Ferhunde bu, boþ durur mu. Bir gün allem etmiþ kallem etmiþ almýþ karþýsýna Nazlý’yý ve kalbini ona açmaya karar vermiþ.

‘’Dur hele sen.’’demiþ Nazlý.

‘’Önce ben anlatayým sen sonra açýl bana.’’

‘’Tamam, dinliyorum seni.’’deyip geçiþtirmeye karar vermiþ duyduklarýný Ferhunde. Az aklý evvel deðilmiþ hani bilmiþ Ferhunde.’’Aman ne anlatabilir ki bizim sümüklü Nazlý. Kesin aldýðý yeni esvaplarýný gösterip hava atacaktýr.’’demesine kalmamýþ ki Nazlý çýkarmýþ aðzýndaki baklayý.

‘’Kýz Ferhunde bil bakalým yaz baþý ne olacak?’’

‘’Memlekete gidersiniz herhalde. Baþka ne olur ki? Hem bana ne ki bundan. Ben burada bir baþýma kalacaðým siz gittiðinizde.’’

‘’Gideceðiz gitmesine de öncesinde bir törene davetliyiz hatta onur konuðuyuz bile denebilir.’’

‘’Kýz, ne o öyle? Yaza merhaba partisi mi?’’

‘’Yok, yok. Aç kulaklarýný. Nazým’ý baþ göz ediyoruz.’’der demez yüreðine bir aðrý saplanmýþ bizimkinin.

‘’Yok daha neler. Ayol daha okuyor Nazým. Bu ne acele?’’demiþ demesine de.

‘’Sorma kýz Ferhunde. Öyle gerekti iþte.’’

‘’Ne demek ki bu? Mecburiyetten nikâh mý kýyýlýr?’’

‘’Anla iþte. Müstakbel gelin yüklü.’’

Gözleri fal taþý gibi açýlmýþ bizimkinin.

‘’Olacak iþ mi? Ben bunca zaman kendimi aðýrdan sattým. Elime erkek eli deðmese de adým çýkmýþ. Ne yani, boþuna mý korudum ben namusumu?’’diye içinden tam geçiriyormuþ ki:

‘’Niye daldýn ki? Sevinmedin mi yoksa ne de olsa sen de onun bir ablasý sayýlýrsýn. Gelirsin deðil mi o gün?’’

‘’Gelirim ya da gelmem da lakin bu kýz hiç mi hiç size uygun deðil Nazlý.’’

‘’Nereden çýkarýyorsun. Öyle zengin bir ailesi var ki kýzýn. Fena mý kurtulup gidecek Nazým bu kenar mahalleden. Ne o öyle, aðzýnda çak çak sakýz mahalle kýzlarýna mý varsaydý benim asil kardeþim?’’

‘’Lafýný bil de öyle konuþ. Bir þey mi ima ediyorsun?’’

‘’Yalan mý söylüyorum? Ne çok var onlardan varsýn namuslu olsun. Kurtulacak kardeþim bu mahalleden. Bizim gözümüz açýlmadý bunca yýl da ne oldu, kim bildi kýymetimizi. Hem sana bir haberim daha var. Sahi sen ne diyecektin ki bana?’’

‘’Boþ ver, önemli deðildi. E, diðer haberin ne?’’

‘’Apo’yu bilirsin. Hani bakkal dükkânýný devreden bizim aksak Apo.’’

‘’Ne alaka þimdi?’’

‘’Kýz, bil bakalým.’’

‘’Nerden bileyim?’’

‘’Seni pek beðenirmiþ de daha yeni açýldý bana.’’

‘’O adam babam yaþýmda benim.’’

‘’Aman sen de. Duyan da üç otuzunda sanýr adamý. Hem malý mülkü de var. Rahat dersin, düþün bence bunu.’’

‘’Ne düþüneceðim ki? Olacak iþ mi?’’

‘’Aklýný kullan Ferhunde. Aþk meþk dediðin ne ki? Bu gün var yarýn yok. Hem yaþýn da geçmek üzere. Var sen Apo’ya, kur düzenini.’’

‘’Ýstemem. Çok meraklýysan sen var.’’

‘’Sen bilirsin. Hem sen deðil miydin illa ki evleneceðim diye tutturan?’’

‘’Sevmediðim birine asla varmam ben.’’

‘’Komik olma. Sen sanýyor musun ki Nazým severek evleniyor?’’

‘’Nasýl yani?’’

‘’Hadi, kalk. Gidelim sahilde yürüyelim. Birazdan gelir bizimki.’’

‘’Sahiden sevmiyor mu kýzý?’’

‘’Ne sevgisi. Nikâhý basacak sonra ver elini Amerika. Ferhunde’cim yalandan kim ölmüþ ki?’’

‘’Þu Apo, neyin nesi? Ýyice anlat bakayým.’’

‘’Sen iste yeter ki. Aklýn baþýna geldi, deðil mi? Evinin hanýmý olursun fena mý? Bir elin yaðda bir elin balda. Ýki gün sonra da nallarý dikti mi…’’

‘’Haklýsýn kýz Nazlý. Yalandan kim ölmüþ?’’