Online Üye
Online Ziyaretçi
Kan revan içerisinde
yer gök
Zulme odaklı bir iç
çekiş
Elinde nefsi gözlerinde
öfke
Bir yakarış peyda olan
O derin ıstırap
çöreklenen en derinde.
Yıl uğursuzun, dostum
Hadi susma sen de bir
şeyler söyle.
Peyder pey tükenirken
ve tüketilirken
Kör olsun dediğin kör
talih değil inan ki
Hicap ettiğin.
O kemirgen ruhları ile
İki yakasında iken
mazlumun
Derde derman olsa gerek
edilen dualar
Sanır mısın ki son
sahne bu
Zuhur eden.
Neylesin garibim
sığınmaksa
Tek kadim dost umut
bildiği
Sussa da Rabbim konuşur
yerine
Hele ki meyletmişse bir
kez kadere.
Reva olmasa gerek
Rüştünü ispat etmiş bir
kez zalim.
Densiz bir öfke,
Yüreğe en ağır gelen
hele ki
Mazlum bir kez ah
etmişse
Elbet ulaşır yerine.
Gün ölgün ruhlar bedbin
İnsan hepten yorgun.
Dil suskun hele ki yürek
Nasıl da kırgın.
Ölü coğrafyaların düş
avcıları
Yerleşik yersiz itham
Nasıl da sargın
Ölümü şart koşmuş bir
kez zalim.
Ufkun derini hem uzak
hem yakın
Yangın yeri iken
mabedin
Son sözü söylemedi inan
ki
Yerden yere vurduğun
talihin.
Yeni güne ve umuda
yolculuk ise
Saf tuttuğun
Bil ki gerçek her ne
ise
Ve geçecek dert
bellediğin.