Online Üye
Online Ziyaretçi
ESMER GÜZELİM ETTİN//ETTİM
Kendi gönlünü abad ettin
Şerefle süslü dua ettim
Aslından astarına gittin
Ben gönlümü abadan ettim.
Ben ağladım gülmedim asla
Gönlüm geçti hicranla yasla
Senin gönlün kir içi pasla
Ben gönlümü abadan ettim.
Sen şirk içinde yoldan azdın
Ölmedim daha mezar kazdın
Bay bay elveda nasıl yazdın
Ben gönlümü abadan ettim.
Arz ettim sana yetmez sözüm
Kurudu damar görmez gözüm
Esmer güzelim bumu çözüm
Ben gönlümü abadan ettim.
II
Hani bir söz söylerdin;
Sonunu düşünen kahraman olamaz
Ben kahraman olmak istemedim
Sonumu da düşünmedim
Ben hep seni düşündüm.
Senin için senden vazgeçip
Bir özleyişle yaşadım
Ben hep seni düşündüm
Ben gönlümü abadan ettim
Revama Karamürsel şahit!
III
Şimdi sana yazdığım yer körfez, Derince
İçim içimi yer maziyi derince
Belki de bu ayrılık yerli yerince
Hasret yakında uzaklara kanat gerince
Senin için senden vazgeçince
Ben gönlümü abadan ettim
Cezama Karamürsel şahit!
Talihimin göğsümde hapsettiği kız
Yaşadığım hep yarımca
Dinliyor şimdi ıstırabımı Körfez, Yarımca
Mukaddes kaderin matemi
Sarılmış Çiftlik, Esentepe, Ağadere
Sonunu düşünmeyen yolculuğun nere
Senin için senden vazgeçtim bre
Ben gönlümü abadan ettim
Hatama Karamürsel şahit!
Senin için senden vazgeçtim
Ben gönlümü abadan ettim
Fedama Karamürsel şahit!