Eylül.
Caným sýkýlýyor yine
Dayanamýyorum Eylül, dayanamýyorum, memleket hasretine
Sýk, sýk sesler duyuyorum.
Birileri beni çaðýrýyor gibi geliyor, kendine.

Eylül.

 
Eylül.
Közde mýsýr kokularý geliyor /burnuma
Güzel olur sen’ de bilirsin deðil’ mi Eylül, bu aylarda yanýnda taze ceviz ile.
Bir de pekmezi vardýr bizim oralarýn bilirsin.
Þimdi kaynamaya baþlamýþtýr kazanlar dolusu pekmezleri
Mutlaka vardýr pekmezin köpüðünden içenleri
Asma yapraðý ile.
Pekmez kazanlarda köpük, köpük kaynarken
Vardýr deðil’ mi Eylül.
Sen bunun, en doðrusunu bilirsin.
Bilmeyi bilirsin’ de, yine naz edersin bize.
Eylül.

 
Eylül.
Bilirsin güzel olurdu, bizim asmalarýn üzümleri
Simsiyah sarkardý, karaaðaçlarýn dallarýndan genç dana gözleri gibi
Kütür, kütür ederdi,  insanýn aðzýnda yerken.
Söyle öyleydi, deðil’ mi, Eylül söyle?
 
 
Eylül.
Dediler’ ki bana Eylül
Çok yollar yapýldý þimdi, senin gidemediðin baðlarýn bahçelerin arasýna
Ýster var git, arabayla
Ýstersen yürü git, elindeki bastonunla.
Benim bu duyduklarým ne dersin, doðru’ mu Eylül?
Doðru'mu?
 
Eylül.
Gücüm yok gitmeye
Gitsem bile korkuyorum, bir daha geri dönemem diye
Gidemem Eylül;
Gidemem ölür kalýrým oralarda’ da çoluk çocuk benim yüzümden rezil olur diye.
 
Eylül
Hasretim dinsin diye ara sýra bakýyorum oralarýn resimlerine’ de
Öyle çok,öyle çok deðiþmiþ ki oralar..
Benim doðduðum yerler benim bildiðim gibi deðil.
Hem daha güzel, hem de fakir diye kimse kalmamýþ bizim memlekette
Apartmanlar yýðýn ile
Yaylalarýnda köþkler yeþili ile
Vadileri kucak, kucaða sarmaþ dolaþ yeþili mavisiyle
Ben erken doðmuþum Eylül /erken.
Boþ ver Eylül, bu kadar sohbet yeter boþ ver haydi sana güle, güle.
 
 
31 Aðustos 2015-08-31
Ahmet Yüksel Þanlý er