---Beni korkutma Amirim, ne olabilir ki?

---Hayat bu, biliyorsun daha bir kaç ay önce baþýna neler gelmiþti.

Haklýydý. Nede olsa iyi yetiþmiþ bir Devlet memuruydu. Mutlaka benim bilemediðim çok bilgiye ve tecrübeye sahipti.

---Amirim, Ustama uðramayý düþünüyorum, kendisini ziyaret edeceðim.  

Yüzünde tuhaf bir gülümseme belirdi.

---Cemal Amcan Bolu’ya nakledildi ve mahkemesi orada devam ederek iki hafta önce sonuçlandý, on iki yýl ceza aldý.

---Çok vermiþler, yazýk adama.

---Çok deðil Hikmet, bize hiç yardýmcý olmadý. Biraz yardýmcý olsa daha az ceza alacaktý.

---Sýký adamdýr Ustam, ne diyeyim Allah yardýmcýsý olsun. Ben de Bolu’ya gidip kendini ziyaret etmeliyim, bende emeði çoktur.

    Amir Beyle saðdan soldan biraz daha konuþup ayrýldým. Eve doðru giderken yol boyu Ustamý düþündüm. Turhal’da kaldýðým süre içinde evlerine uðramayýnca kendisinden bir haber alamamýþtým. Kendi problemleriyle uðraþmak, duygusal sýkýntýlar çekmek insanýn içinde huzur býrakmýyordu. Belki de bu nedenle evlerine gitmek istememiþtim. Ayrýca Ustamýn ailesini gözü yaþlý görmeye de dayanamýyordum. Þimdi epey rahatlamýþ olarak, artýk onu ziyaret edebilirdim.

    Akþam evde Mine ile konuþurken ustamla ilgili olanlarý anlattým, o da üzüldüðünü söyledi. Yanýna gideceðimi söyleyince neden olmasýn git ama dikkatli ol.

    Konuþtuðum her insan bana neden çok dikkatli olmam gerektiðini söylüyordu? Gündüz Amir Bey, akþam Mine. Endiþe etmemek elimde deðildi, bu nedenle kafama takýlan sorulara bir cevap bulmak umuduyla Mine’ye dönerek:

---Mine ben tehlike içinde miyim, neden bana öyle söylüyorsun, bilmediðim bir þeyler mi var?

---Yok, onu demek istemedim, önceki kocam gibi senide kaybetmek istemiyorum aþkým. Canýný sýkma elimde deðil, korkuyorum iþte.

    Bu cevap sorumun tam karþýlýðý olmasa da, þimdilik daha fazla üzerine gitmek istemedim.

    Birkaç gün sonra Bolu’ya gitmek için evden çýkýp, Bolu arabalarýnýn yanýna geldiðim zaman, garip bir hisle takip edildiðim þüphesine düþtüm. Dikkatle etrafýma bakýndým ama önemli bir þey göremedim. Minibüse binerek Bolu’ya varmýþ, cezaevine giden yolda yürüyorum.

    Þu an Ustam ne durumdaydý acaba, kapalý yere alýþmýþ olmalýydý. Olmayýp da ne yapacaktý ki, kendi cezasýný kendi elleriyle vermiþti. Bu taþ duvarlar arasýnda özgürlükten mahrum yýllarca kalmak, ah þu özgürlük! Allah kimseyi buralara düþürmesin diye içimden dua ediyorum.

    Cezaevine gelince, görevlilere görüþme isteðimi ilettim. Düzce’de Amir Beye uðradýðýmda Amir Bey bana bir isim vermiþ, yoksa kolaylýkla görüþ yapamazsýn demiþti. Bana yardýmcý olacak kiþinin adýný verdim, biraz bekledikten sonra beni içeri alarak görevli bir gardiyanýn yanýnda, Amir Beyin bahsettiði memurun yanýna varmýþtýk. Yetkili biri olduðu için özel odasý vardý ve beni içeri alýp neden geldiðimi sordu. Bende, Ustamla olan iliþkimi kýsaca anlattým.

---Tamam evlat, sana müsaade edeyim. Ancak her zaman olmaz, madem buraya kadar geldin, Cemal Amcanla  görüþ.

     Beni getiren gardiyaný çaðýrýp ona bir þeyler söyledi. Ardýndan Gardiyanla birlikte görüþme yapýlacak yere doðru kapalý koridor, merdiven ve odalardan geçtik. Burasý Düzce cezaevine benzemiyordu. Eski taþ bir bina ve pek de büyüktü. Kocaman demir kapýlar, kalýn duvarlar, loþ bir hava, derin bir sessizlik insana korku veriyordu.

    Birkaç dakika sonunda görüþme yapacaðým yere gelince, küçük bir odaya girip beklemeye baþladým. Az sonra Cemal Amca gardiyanla birlikte içeri girdi. Bu sefer gardiyan dýþarý çýkmamýþ bir köþede bizi izliyordu. Ustam beni görünce durakladý, mahzun bir halde öylece bana baktý.

---Hikmet oðlum, geldin ha!

---Evet Usta, ben geldim elini öpeyim.

Ben elini öperken oda yanaklarýmdan öpmüþ, beni çok sýcak bir þekilde karþýlamýþtý.

---Usta nasýlsýn, iyi misin?

---Ýyiyim Hikmet, duydun mu epey ceza aldým?

---Evet duydum, çok vermiþler be usta.

---Ne yapalým oðlum, Allah saðlýk versin geçer gider.

    Hayret, Ustam ne kadar rahattý böyle, belli ki yaþadýðý bu hayata alýþmýþ, kaderine razý olmuþtu. Olmasa ne yapacaktý ki, kendimi onun yerine koydum bir an. Burada bulunmak, duvarlar arasýnda yaþamak çok zor olmalýydý, bir an içim ürperdi. Ama Ustamýn sakin hali de beni de rahatlatmýþtý. Saðdan soldan laflarken, eþini çocuklarýný anlattý. Görüþmeye geldiklerini söyledi. Ýyi halim olursa memlekete daha yakýn bir cezaevine nakil isteyebileceðini söyledi. Süre kýsýtlý olduðu için çok fazla kalamadým ve buruk bir þekilde Ustama veda ettim.

    Akþam eve geldiðimde yemek yerken Ustamla geçen görüþmeleri anlattým. Mine sakin bir þekilde dinledi, sonunda:

---Hak eden mutlaka cezasýný çekmeli Hikmet, suçlular mutlaka bulunup yaptýklarýnýn bedellerini ödemeliler.

    Bunlarý söylerken anlayamadým bir hal almýþ, bakýþlarý deðiþmiþti. Bu görüntüden ürkmedim desem yalan olur. Onu tanýdýðýmdan beri böylesi bakýþlarýný hiç görmemiþtim. Bunun nedeni ölen kocasýnýn acýsý mýydý diye düþündüm? Öyle ya kocasýnýn katili hala bulunamamýþtý.

   Mayýs ayý ortalarý olmasýna raðmen bahar yaðmurlarý hayli uzun sürmüþ, neredeyse her gün yaðmur yaðýyordu. Bu bölge zaten yaðmuru bol olan bir yerdi ve bu havalar da bana da oldukça sýkýntý verirdi. Böyle günlerden birinde öðlen sonu evde otururken bahçeden küfür dolu sesler gelmeye baþladý. Dýþarý çýktýðýmýzda iri yarý bir adam elinde uzun bir býçakla bahçe kapýsýndan girerek, evden birkaç metre uzakta durmuþ, Mine için aðýr sözler söyleyerek küfürler ediyordu.

---O..pu nerdesin çýk dýþarý, çýk dýþarý dedim, duymadýn mý kaltak?

    Kimdi bu adam, ne arýyor burada, neden kötü sözler söylüyor, Mine’yi nereden tanýyordu? Þaþkýnlýk içinde adama baktým, biraz içkili gibiydi. Kabadayý birine benzediði her halinden belliydi. Beni kapýda görünce iyice azgýnlaþarak…

---Seni kimseye yar etmem anladýn mý, kocan gibi bu piçi de doðrayacaðým O…pu.

Allah’ým bu adam ne diyordu, Mine’nin peþinde dolaþan adam bu muydu yoksa? Birde kocasýný doðradýðýndan bahsettiðine göre korkunç bir katille karþý karþýya kaldýðýmýzý anlamýþtým. Sonunda bela gelip beni buldu diye þaþkýnlýk ve endiþe içinde ne yapacaðýmý bile bilmiyordum. Mine diþi bir kurt gibi adamýn karþýsýna geçti:

---Katil herif, kocamý sen öldürdün, bilmiyor muyum sanýyorsun? Aylardýr bu aný bekliyorum.

Mine’nin söylediði bu sözleri düþünmeme fýrsat kalmadan, adam bir iki adým atýp Mine’ye yaklaþmak istediðinde, elimde olmayarak hýzlý davranýp Mine’yi geri çektiðim anda, bu iri yarý adamýn elindeki kocaman býçaðýyla karþý karþýya kaldým. Dövüþmeyi bilirdim, ancak karþýmda býçaklý ve kabadayý biri vardý. Ne yapmam gerektiðine dahi karar veremeden, adam birden býçaðý karnýma doðru salladý. Beklemediðim bir anda býçak karnýma girince derin bir acý duydum. Bende güçlü biriydim fakat gözü kararmýþ býçaklý bir katille karþý karþýyaydým, buna raðmen var gücümle býçaklý elini tutarak býçaðý bir kez daha kullanmasýna fýrsat vermedim ve diðer elimle vücudunu kuvvetli bir þekilde geriye itekledim. Ýçkinin de etkisiyle olacak geriye doðru tökezleyince olduðu yerde þöyle bir döndü, arkasý bize dönük halde kütük gibi yüz üstü yere düþtü, býçaklý eli vücudunun altýnda kalmýþtý.

    Korkunç bir ses çýkartmaya baþladýðýnda vücudu da kasýlýp duruyordu. Adama kötü bir þey olmuþ olmalý diye düþünerek ne olduðunu anlamak için bir elimle kanayan karnýmý tutarken diðer elimle uzanýp adamý yan çevirdiðim an, korku ve hayret içinde olduðum yerde donup kaldým. Býçak adamýn göðsünün tam ortasýndan yarýsýna kadar girmiþ, girdiði yerden oluk gibi kan fýþkýrýyor, boðazýndan kýsýk kýsýk böðürtü, konuþma karýþýmý sesler çýkýyordu. Mine adamýn yanýna gelerek:

---Namussuz adam, aylardýr bu aný bekliyordum, bak seninle baþ edecek birini nasýlda bulmuþum deðil mi? Þimdi istediðin kadar böðür, domuz herif, geber geber…

    Adam titreme nöbetleri geçirirken Mine ona vuruyor, tekmeler atýyordu. Ben þaþkýnlýk ve halsizlik içinde diz çökmüþ vaziyette olanlarý izliyorum. Karnýmdan akan kan kýsa zamanda üzerimi kýrmýzýya boyamýþtý. Kötü yerimden yaralandýðým halde Mine’nin sözlerini çözmeye çalýþýyorum. Bu adamýn kocasýný öldürdüðünü biliyor ve onun hakkýndan gelecek biri olarak beni seçtiðini söylüyor. Allah’ým, yoksa bu kadýn beni intikam için mi kullanmýþtý? Kullanýlmak…Ah!.. Önce polisler, þimdi Mine. Yüzümdeki derin þaþkýnlýk ve acýlarla tekrar Mine’ye baktým, bana bakan o sevgi dolu gözler gitmiþ, yýrtýcý bir kuþun bakýþlarýný andýran bakýþlarla karþýmda duruyordu. Yok dedim içimden, Mine beni bilerek yem yapmamýþtýr, bu kadarý olamazdý. Bunca sevgi, muhabbet aþk, sabahlara kadar süren seviþmeler yalan olamazdý. Elimle karnýmý tutarak zorlukla Mine’ye seslenmeye çalýþtým:

---Mine, Mine, beni bu adamýn karþýsýna çýkarmak için mi seçtin? Ne olur doðruyu söyle?

Bana bakan o vahþi bakýþlarda ne sevgiden, ne aþktan zerre yoktu. Bu tanýdýðým Mine olamazdý, çok farklý biriydi.

---Ne o koca bebek! Seni bunca zaman boþuna mý avuttum? Baþka ne bekliyordun aptal çocuk, yýllar, aylar bu aný bekledim, bu köpeðin ölüsünü görmek için.

   Sözlerinin sonunda hýçkýrýklar içinde kalmýþ, yerde hareketsiz yatan adamýn baþýnda ona beddualar ediyor, vurduðu tekmelerle canýný yakmak istiyordu. Duyduklarýmdan mý, yoksa akan kandan mý baþým dönüyor, midem bulanýyor, büyük bir þok yaþýyorum. Hiçbir þey duymak, görmek istemiyor bir an evvel buradan kaçmak istiyorum. Zorlukla ayaða kalkýp bahçe kapýsýndan çýkarak uzaklara doðru yöneldim. Mine’nin sözleri

kulaklarýmda uðulduyordu…

            ‘’Koca bebek’’

           ‘’Aptal çocuk’’

     Yaþadýðým bu anlarý unutmak ister gibi bir an önce buradan uzaklaþmaya çalýþýyor, zorlukla yürüyor, bazen duruyor, bazen düþünüyorum. Mine nasýl olur da bu oyunu bana oynar, beni insafsýzca böyle yem yapardý. Bunca sevgi, aþk bir intikam için miydi? Aðlamak geliyor içimden ama nafile, bu halde nasýl aðlayacaktým? Belki de ölecektim, ölüm aklýma geldiðinde vücudumu soðuk bir ter bastý. Çok sevdiðimi sandýðým birinin bana yaptýðý bu oyun ölmekten de kötüydü. Keþke adamýn býçak darbesiyle o an ölseydim de bu sözleri duymasaydým.

    Bahar yaðmuru hýzýný artýrmýþ, topraða akan kanýmý anýnda yýkýyordu. Neden böyle kötü bir olayý yaþamýþtým, delice sevmenin sonu böyle mi olmalýydý? Bilemeden büyük bir günah mý iþlemiþtim?

    Toprak yol çamur halini almýþ, artýk yürüyemiyor, nerede olduðumu bile bilmiyorum. Kullanýlmanýn, ihanete uðramanýn acýsý içimi öyle acýtmýþtý ki, baðýrmak, haykýrmak istiyorum. Yüreðim kin ve nefretle dolmuþ ama ben hala olanlarý rüya sanýyorum, kötü bir rüyadayým…

    Gücüm kesilince çamurlarýn içine diz üstü çöküp kaldým. Gözlerim kararýrken, garip garip hayaller görüyorum. Birileri karþýma dizilmiþ acýyan gözlerle bana bakýyorlar. Karakol Amiri:

---Sana demedim mi oðlum? Bu kadýndan uzak dur.

Bakkal sýrýtarak, bana manalý manalý bakýyor.

Anneannem onun yanýnda:

---Oðlum sana demedim mi’’Güzel kadýnlarýn peþinde koþan çok olur.’’

Onlarýn yanýnda bu güne kadar yüzünü dahi hatýrlayamadýðým annem:

---Gel oðlum, yanýma gel, çok çektin sen, kurtul artýk yaþadýklarýndan.

Herhalde ölüyorum diye düþündüm, annem buraya gelmiþ, beni yanýna çaðýrýyor.

    Yaðmura raðmen çok terlemiþtim, susuzluktan yanýyor, yüzümden akan yaðmur suyunu dilimle yalýyorum. Son bir güçle baþýmý kaldýrýp uzaklara bakmak istedim ve derince bir nefes aldým.

    Yakýnýmda bir yerde gökkuþaðý çýkmýþ, rengarenk güzelliklerini sergiliyordu. Yaðmur sesleri ýrmaðýn seslerine karýþmýþ gibi kendimi ýrmak kýyýsýnda hissediyorum.

Yaþadýklarýmýn hepsi bir rüyaydý ve ben sularýn sesinde uykuya dalmýþ, istemediðim kâbuslarla boðuþuyorum. Son bir defa daha gökyüzüne baktým, gökkuþaðýna dokunmak, onu tutmak ister gibi elimi ileriye uzattýðým an çamurlarla bütünleþtim.

Kýsým sonu.