Çare diye yollara düştüm

Çare derken çaresizler içine düştüm

Çare olayım dedim çaresizlerle dillere düştüm

Çare olayım derken dermansızlar eline düştüm

Çare yerine çaresizlik verdim kendi derdime düştüm

 

Fikirsiz fikirliler içinde fikirsizlik rüzgârına kapıldım

Fikirsizliklerini anlatırken yanılgılarına kapılmamak için, 

 uzak kaçtım koşar adım

Peşimi bırakmadı fikirsizlik ,

fikrin izan etmenin kucağına kaçtım

Fikir saçarken etrafıma, 

fikirsizlik içinde soğuk terler dökerken kaldım

 

Sordum fikirsizliği ne diye yanına aldın

Fikirsizliği aldın da neden kanına kattın

Fikirsizlik benim göbek adımdır dedi

 Dedi madem sende fikir vardı ne diye gece gündüz yattın

Yatmadım peşinde geldim sen hep kaçtın

Adam olursun diye gece gündüz yanında kaldım

Kaldım ama hala sen fikirsizliğini anlamadın şaştım

 

Hak var iken batılı yanına aldın

Yanıldın tekmeyi yedin yolda kaldın

Neden hakka yönelmedin yanılgı içinde kaldın

 Dedi yanılmak benim edepsizlikle dolu adım

 Dedi hakkı bilemedim ama yanıldım yine yalnız kaldım

Böyle yetiştirildin suç senin değil dedim

Bana senin gibi vaz geçmeyeni ilk defa gördüm dedi

 

Dedim senin gibi nice yıkılmış adamlar gördüm

Kapısı olmayan sözlerin sahibi insanlar gördüm

Edepsizliği ile mezarda feryat edenler duydum

Gel inat etme bırak fikirsizliği, fikir ile kal dedim

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

( Gel İnat Etme Bırak Fikirsizliği, Fikir İle Kal Dedim başlıklı yazı kul mehmet tarafından 29.08.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.