İnsan, bazen herkesten uzak, bir başına kalmayı ister… Bazen de en yalnız ve dertli anında derdini, belki birkaç damla gözyaşını paylaşabilecek birini arar… Kâh herkesin yokluğunu kâh birinin varlığını arzular yani… Peki neden…?

Kimi zaman etrafındaki herkesin yokluğunu ister çünkü hiçbirinin kendisini anlamadığını düşünür… Hepsinin sadece bir menfaat için peşinde dolaştıklarını anlar… Onların güldürme yerine ağlatma çabalarından yorgun düşer… Düştüğü anlarda kaldırmak yerine tekmeleyen insanlardan, çok canı yanar… Bunlar yüzünden seçer yalnızlığı… Etrafındaki insanların yokluğunu…

Kimi zaman da birisini arar gözleri… İçinde birikenleri dinleyebilecek… Birkaç teselli söz söyleyebilecek… Kendisi ağlarken, sırf içindeki umutlar yok olmasın diye tebessüm edebilecek… Bunların hiçbirini yapmayıp yanında durmasa bile yeter o anda… O kadar tak etmiştir canına yalnızlık… Aynaya baktığında sadece kendisini görmek istemez… Yada etrafına baktığında yalnızca karanlık dört duvarı…

Birlik olacağı insanlar doğru olursa, doğru birini arayacak kadar yalnızlığa mahkûm olmaz insan…
( Herkesin Yokluğu Birinin Varlığı başlıklı yazı 4harf1kelime tarafından 28.08.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.