Ö.ö. 1....
Bilsem ki, yıl Ö.Ö. 1’dir;
yani, Ö.S.’ya bir yıl vardır
ve tam da o yıl
dönüş yılındır,
sabık ömrümün en mutlu yılı bu olur...
Hele bir de aylardan Eylül’se
ve en Latif Rüzgârlar okşuyorsa saçlarını,
doğanın en Sonbaharını saçlarında okşuyorsam,
yapraklar hışırdıyorsa sol majör bir armoni gibi,
Okyanusun renginde seyrediyorsam gözlerini,
çiçek dallarından topluyorsam gonca
sükûnetleri,
ömrün en cömerti sende süreğenleşiyorsa,
seninle yaşarım bütün mutlulukları;
sabık ömrümün en mutlu yılı bu olur...
Fısıldasan kulağıma benim için,
Hava kadar, su kadar zarurîsin desen
hayatımda, hayatımda!
İnan bana sevgilim,
desem ben de,
sen de öyle, sende öyle!...
Gönlümde ongunluk, ruhumda memnunluk
ve dünyamın
en berrak günü;
sabık ömrümün en mutlu yılı bu olur...
Ben sende tutukluyum sevgilim,
Sen bende hükümran...
İzin ver söyleyeyim son dileğimi,
Güneş doğmadı henüz.
Son bir kez dokunman için,
son bir düş görebilirim hala...
Son bir sabahımız daha var.
Hala uyanamamışsam düşten,
yaprak hışırtılarının sol majör armonisiyle,
Ö.S.’ki yıllardayızdır artık...
Sakın ağlama sevgilim,
sakın,
sorgu meleklerimi
de ağlatırsın durduk yerde...
Senin,
onlardan çok daha güzel olduğunu anlatacağım,onlara
ve bunun için yemin edeceğim.
(
Ö.ö. 1.... başlıklı yazı
AliKemal tarafından
27.08.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
