1
Karanlık bürümüş pür efkârını,
Yazık ki önünü göremiyorsun.
Vesvese bitirmiş sevap kârını,
Şeytan defterini düremiyorsun.
Umudun kalbinden çıkmış uçarak,
Rahmet melekleri gitmiş kaçarak,
Dostunu kovmuşsun küfür saçarak,
Duruşuna karar veremiyorsun.
İştahın maymunca doyma bilmezsin,
Yaşın ilerledi sayma bilmezsin,
Yaptığın hatadan cayma bilmezsin,
Maalesef mahsul deremiyorsun.
Kökünden habersiz savrularak,
Pusulasız çölde kavrularak,
Nefsinin peşinden kıvrılarak,
Bir türlü sefanı süremiyorsun.
Hırsından gözlerin kan ile dolmuş,
Yüreğin çevrene zan ile dolmuş,
Sandın ki geçmişin şan ile dolmuş,
Neden muradına eremiyorsun?
Sevgi anlayışın çıkara bağlı,
Şehirli ararsın kendinse dağlı,
Tutarsın kuyruğu bulursan yağlı,
Kimsenin gözüne giremiyorsun.
Eden bulur elbet düşün sonunu,
Yeniden göz geçir peşin konunu,
Tart yazın harıyla kışın donunu,
Aklındaki karı küremiyorsun.
MFK