Ne arıyorum.
Ben bu başlarına taştan taç yapmış
insanların arasında
Ne arıyorsam!
Kalkasım gelmiyor, diz çöktüğüm yerimden.
Uzanıp uyumak istiyorum, onlarla beraber
bende.
Kıskanıyorum, şu önümde sessiz yatanları
Ne ‘de güzel uyuyorlar;
Kaldırmaya, kimsenin gücü yetmez.
Öylesine, derin uykuları.
Kalk diyorum ağlıyorum, başlarında yine’de
aldırış etmiyorlar
Hissetmiyorlar, üzerlerine döktüğüm
yaşları.
Hissetmiyorlar;
Duyuyorum;
Derinlerden gelen bir ses, gel diyor
bana
Ve sonra;
Şüphe içinde,
Şaşkın, şaşkın bakıyorum, bulunduğum
yerde sağıma soluma
Ve!
Kimselerin olmadığı yerde, uzanıyor
uzanıyorum;
Bana seslenen, kara toprağa.
Gözyaşları dökmekten, yorulmuşum, sıza
kalmışım oracıkta
Ne kadar yattıysam saatler geçmiş
aradan.
Ve sonra!
Bir ses, beni uyandırdı
Yeter uzandığın burası senin yerin
değil, git dedi buradan bana.
17 Ağustos 2015-08-17
Ahmet Yüksel Şanlı er