Ruhumun dehlizinde elest bezminden beri,

Bir sükûnet bulsam da, devam ediyor þekvam!..

Yüce Allah nezdinde var mý müznibin yeri?

Günahla hercümerçken, olabilir mi takvam?..

Ýstikamet ver ya Rab, yok hiçbir maharetim,

Ýlk günümdeki gibi korunsun taharetim!..

Benden gizlesem bile Hakk’a malumdur hâlim,

Ýçim içimi yerken rahatlýk yaþayamam!..

Ýllaki Azrail mi, bana vermeli talim?

Sorumsuzluk yükünü ömrümce taþýyamam!..

Ancak bu kadar olur beyanla sarahatim,

Elbette ki fazladýr bilinen kerahetim!..

Belki cahilliktendir serdettiðim bu cüret,

Keþke akýbetimi hesaplayabilseydim!..

Acaba kurtarýr mý sahip olduðum siret?

Akdimi hücrelerime hep saplayabilseydim!..

Herhalde heyecandan dildeki fesahatim,

Ýnançtan kaynaklýdýr kalpteki nezahetim!..

Ýçine çeken dünya dört bir yandan tebelleþ,

Çýkamadým içinden ondan boðuluyorum!

Zahirden vursa neyse, batýnýmdaki kalleþ,

Ýþte maneviyattan böyle saðýlýyorum!..

Yeterli miktar neydi, diyeyim zaruretim?

Ahirete gitmeden yükseldi hararetim!..

Günübirlik meþgale uzaklaþtýrýp beni,

Umulmadýk hevesin peþi sýra götürür!..

Açýk görünen yolu tuzaklaþtýrýp, beni;

Teyakkuza geçmezsem fazla sürmez bitirir!..

Zabt olabilir nefis; kalksaydý rehavetim,

Arzulara yönelik olmazdý sahavetim!..

Þeytanla muhatabým; gelir vesvese dürtüp,

Ýþbirlikçi nefisle damarýmda kývýrýr!..

Ruhumun bam teline inceden ince sürtüp,

Acýmadan zevk ile yerden yere savurur!..

Ýstenilen adeta canýmla garametim,

Alt ederdim düþmaný  yetseydi kerametim!..

Ey cümle melaike imdadýma yetiþin,

Býrakmayýn kendime vaadimi tutayým!..

Ayrý durmayýn hele; gelin cana bitiþin,

Rüzgârýnýzýn, nusret nefhasýný yutayým!..

Ýmaný kurtarmaya inþallah kesafetim,

Sadece bu þekilde mümkündür nezafetim!..

MFK

--------------------------------------

Þekva: Yakýnma, sýzlanma, þikâyet.

Takva: Allah’tan korkma, haramlardan ve þüpheli þeylerden kaçýnmak

Müznib: Günahkâr.

Siret: Bir kimsenin ahlaký, karakteri, kiþiliði, davranýþý.

Garamet: Diyet ve borç gibi þeyleri ödeme, resmi vergi.

Nusret: Yardým.