Bozuldu büyüsü yırtıldı perde
Sensiz hiç bir şeyin tadı kalmadı
Çare yok dediler sinende derde
Sensiz hiç bir şeyin tadı kalmadı

Bu kadar bendeyken nasıl gidersin
Seven bir yüreğe vedâ edersin
Bu yaptıklarını bir gün ödersin
Sensiz hiç bir şeyin tadı kalmadı

Toprak bile senle başka kokardı
Yatağında sular aşka akardı
Şahinler serçeye başka bakardı
Sensiz hiç bir şeyin tadı kalmadı

Rüzgarın sesinde bir gariplik var
Sukûta büründü bu eller diyar
Duydun mu meleğim, yosun gözlü yar !
Sensiz hiç bir şeyin tadı kalmadı

Gelseydin eylüller gelmeden hele
Düşmeden en ağır cümleler dile
Baklavanın, hata balların bile
Sensiz hiç bir şeyin tadı kalmadı

Nefes almak başka, yaşamak başka
Yaşadım diyemem düşeli aşka
Söz geçmiyor gayrı, şu sırça köşke
Sensiz hiç bir şeyin tadı kalmadı

Sensizlik içime düştü ya gülüm
Hiç kalır yanında bir görsen ölüm
Bitsin artık yeter ettiğin zulüm
Sensiz hiç bir şeyin tadı kalmadı

KANDEMİR seslenir yeniden sana
Kıyma artık n'olur kıyma bu cana
Bir sürpriz eylesen, bir sabah bana
Sensiz hiç bir şeyin tadı kalmadı
02.08.2015




Halis Kandemir
Sinop/Ayancık



( Tadı Kalmadı başlıklı yazı Halis Kandmr tarafından 5.08.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.