Ne zaman bir vapur yaklaşsa iskeleye,

Sen geldin sanıyorum.

İçimde tarifsiz bir heyecan,

Yalın ayak koşuyorum.

Nefes nefese kaldığım oluyor.

Yoldan geçenlere sarılıyorum.

Kimi deli sanıyor beni.

Geldiğimde seni göremesem de,

Tesellim oluyor bekleyenlerin umut dolu bakışları.

Bazen de mutlu oluyorum.

Gelenlerin geldiğine sevinenleri gördükçe,

Kızma bana ne olur.

Kıskanma da sevinmemi.

Tek sevilen sen değilsin!

Tek bekleyenin ben olmadığı gibi…

 

Ne zaman bir vapur yaklaşsa iskeleye,

İçime bir beton yığını acı oturuyor.

Yüreğim kaldıramıyor tek taraflı vedaları.

Gidip sarılasım var öksüz bıraktığın limana.

Ve aynı acıyla kavrulan o koca yürekli insanlara...

 

Ne zaman bir vapur yaklaşsa iskeleye,

Gelmediğini bildiğim halde,

Vapura bakan bankta oturup seni bekliyorum.

Bir gün geleceksin umuduyla…

Ölmüş olsam da sen gelmiş ol.

 

Ne zaman bir sala okunsa.

Bil ki o ölen benim.

Üzülme sakın bu benim kaderim...

( Ne Zaman Bir Vapur Yaklaşsa İskeleye başlıklı yazı Mecaz Adam tarafından 30.07.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.