Online Üye
Online Ziyaretçi
zaman t'eli...
bir ıstırap kalesi kurulmuş şimdi
kumdan değil
çocukların yıldızca baktığı şehirler kayıp
vicdanları cüzdanlara hapsedenleri
şikayet etsem dedeme
küçükken aşı yapan hikmet amcayı şikayet ettiğim gibi
rahatlar mıydım...
insanlar kaybolmuyor artık şehirlerde
adresler nerede
şehirler kayıp
nereye gider kediler
sonra karıncalar leylekler
gözyaşı içerken çehreler
bakışlara ölüm yükleyen ne
esrarengiz bulutlar sınırsız deryalar arıyorlarmış
yağma(la)mak için...
neden grice konuşur ki mavi
neden aldanır
uzaktan hoş gelirdi hani sesler
kim uydurdu
oysa kulaklarım sağır
kaç dilim pasta yiyebilir ki insan
neden kusarak kirletirler sonra
ayaklarım ağrıyor anne
kalbimi gökkuşağıyla b'ağla
yatıracak bir yatak ser bana
...
nilüfer a. zontul