KEŞKE - 2


Birimizde naz vardı birimizde hep kuşku
İkimizde gülmedik, gülebilseydik keşke.
Sitem değdi günlere yıkıldı gönül köşkü
Yeniden bir araya gelebilseydik keşke.



Kaçamadık dünyanın bitmeyen kederinden
Ayrılık denen kurşun nasıl vurdu derinden?
Sıyrılıp, gurur denen o illetin kirinden
Sevdanın değerini, bilebilseydik keşke.



Kime inandık bilmem, kime umut bağladık
Dudağa mühür vurup göğsümüzü dağladık.
Ayrılığın ardından ne kadar çok ağladık
Gözümüzden yaşları silebilseydik keşke.



Binbir ihtirasımız savruldu külümüzde
Sevda bülbülü öldü ve soldu gülümüz de.
Yârim vuslat ışığı sönmeden elimizde
Saadet denen yolu bulabilseydik keşke.



Sorgusuzca girmiştik ayrılığın inine
Şimdi kimler değiyor gül kokulu tenine?
Hatıralar geliyor gözlerimin önüne...
Takvimlerden dünleri çalabilseydik keşke.



Elvedalar peşinden koşuveren dizlerle
Baharları kaybettik kalıverdik güzlerle.
Kumrular kıskansaydı, sevgi dolu sözlerle
Kavli kararımızda kalabilseydik keşke.


ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ....
KAYIP DÜŞLER.../13.03.2015

Kayıp düşler içinde yansa da kalem kağıt
İnan bana sevdiğim bitmeyecek bu ağıt!



( Keşke - 2 başlıklı yazı Şiirle.ŞAİRİ tarafından 10.07.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.