Kimi musibetleri tartıp anlamayınca,
Ebedi tükenişin başlangıcı saymıştır…
Ders alıp da gafleti hemen sonlamayınca,
Telaş ve korku ile çoğu ayak kaymıştır…
Cennet dünyada demek ahiretten çözülüş,
İnkârla düzelemez alınlarda büzülüş,
Çok hazin bir tablodur çaresizce süzülüş,
Vakıa bu şekilde iç geçirtip baymıştır…
Herkesin imtihanı birbirinden farklıdır,
Müreffeh olan garplı mağdurlarsa şarklıdır,
Tüm zulmün dişlileri zalimlerden çarklıdır,
Şeytanlaşarak insan insanlıktan caymıştır…
Allah zulmetmez hâşâ kullardır kulu ezen,
Sınavda olduğunu kaç kişidir ki sezen?
Keşke yaşamasaydık diyesimiz var bazen,
Hakikati gizleyip batılı kim yaymıştır?..
Bilerek kabrimizi kendimiz kazmasaydık,
Yeryüzünde isyanla dolaşıp tozmasaydık,
Bir bela vermezdi Hakk, dengeyi bozmasaydık,
Cesaretle cahiller altlarını oymuştur..
Her birimize değer melanetin zararı,
Haksızlığın kimseye asla olmaz yararı,
Tutturamayınca da bir türlü şu ayarı,
İnsanoğlu edebi bedeninden soymuştur…
Hesaplansa cürümler kalem kâğıda sığmaz,
Az vicdanı olanlar günahı böyle yığmaz,
Karartılan dünyada beklenen güneş doğmaz,
İsyanlardan yeryüzü yeterince doymuştur...
Ölüm meleği gelip ahirete seçmeden,
Tövbeyle kalkmalıyız vakit henüz geçmeden,
Cennete girilmez ki iman ile göçmeden,
Bu kuralı biz değil bizzat Allah koymuştur…
MFK