Online Üye
Online Ziyaretçi
Tarihe geçmiştir onun lafları
Hep ‘binaenaleyh’ derdi Demirel.
Öldüyse de unutulmaz gafları
Literatürlere girdi Demirel.
İslamköy’de davarları güderdi,
İki anahtarı vaat ederdi,
Altı- yedi defa gelip- giderdi
Yıllarca saltanat sürdü Demirel.
Başa fötür şapkasını takarak,
Hele kıratıyla şaha kalkarak,
Çankaya’nın yokuşunu çıkarak
Her bir arzusuna erdi Demirel.
Getirirdi memur- köylüyü dile,
Çareler hiç mi hiç bitmezdi hele,
Hep ‘Büyük Türkiye’ hayali ile
Nice derde göğüs gerdi Demirel.
Halkla iç içeydi gam ve tasada,
Yollar yürümekle aşınmasa da,
Yoksa da yetmiş sent bile kasada
Yoksula yeşil kart verdi Demirel.
Sana derim sana ‘Barajlar Kralı’
Pek yakıştı sana kırmızı halı,
Sayende ülkenin değişti hali
Yurdu ilmek ilmek ördü Demirel.
Hiç kimseye ‘gaptırmadın GAP’ını,
Nasıl unuturum o dev yapını?
Hiç kimseye kapamadın kapını,
O ne sıcak kalbin vardı Demirel.
‘Dün dündür…’ ifaden her zaman yeni,
Darbeler söndürdü bazen neşeni,
Bu ne iltifat ki halkın hep seni
Hep ‘baba’ olarak gördü Demirel.
Kucaklaştı bütün Anadolu’yla,
Adaleti ile Doğruyol’uyla,
Yanık Ozan, köprüsüyle, yoluyla
Yurda yüreğini serdi Demirel.
Haziran 2015 Sakarya
Muhammet AVCI