Uyanış




Biz geniş zamanlarda sözümüzü unutup
Mihnetsiz ve sorgusuz nefesimizi tutup
Özümüzden savrulan korkusuz düşler ile
Karanlık kuyularda kirli suları yutup
Uyandık ruh içinde gafil düşüşler ile
Uzun iç çekişlerde gözyaşımız çağlayan
Her damladan sorumlu yine bizdik ağlayan


Hangi menzil bu kadar bizi çekti kendine
Ya da ayağın hasmı kimdi yaban bendine
Rüzgârın yelesinden silkeledik hızını
Koşturduk peşi sıra aldandık nerde yine
Ömrün yamaçlarında sorduk çölün kuzunu
Gör ki bölük pörçüğüz ondan zayi ecrimiz
Bari kuşlar ötmeden erken açsa fecrimiz


Ufkumuz daraldıkça kapayıp pencereyi
Tükenmişlik hissiyle bazen yorduk zerreyi
Gönül sızlandı hazin derde düştü zamansız
Katmerleşmiş hatalar uzattıkça süreyi
Yüreğin girdabında kalakaldık dermansız
Melul bakışımızda yığınla türlü esef
Kayıp cümlelerimiz dudakta oldu telef


Can evinde dövünen avuç içimiz yara
Arsız emelimizle kanattık ara sıra
Duruşumuz davalı, üstümüzde gariplik
Bir acaip hâl ile gelmez olduk ayara
Bitse suskunluğumuz sökülsek iplik iplik
Güçlükler karşısında sineye yüklü gaye
Yeniden sayfa açsa yazsa güzel hikâye.


Nezahat YILDIZ KAYA

4 TMMZ'15
( Uyanış başlıklı yazı Nezahat KAYA tarafından 5.07.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.