Hayat işte yaşadığımız
Sözümüzü dinlemeyen
Bizi peşinde sürükleyen
Gülümsemelerimize
Ağlamalarımıza
aldırmadan devam eden
Bazen yarı yolda tek
başına bırakan
Biz boşlukta iken bize uzak olan mı ?
Bize yakın olurken biz boşlukta bıraktığımız mı?
Tahammülsüz duygularla görmediğimiz mi ?
Tahammülsüz duyguların peşinde koşmayın,
Benim peşimde gelin der iken görmediğimiz mi ?
Semada bir lütuf gibi gülümseyen mi?
Yoksa semada bakarken görmediğimiz,
karanlığa koşarken bakamadığımız bir boşluk mu?
Bazen ağlarken bize gü(e)len
Dostların peşinde
koşturan
Ölüm gelince tek başına
bırakan
Gözlerimizin içinde
hapis olan
Görmediğimiz
Yaşadığımız kendimizin
sandığımız
Yalandan kurduğumuz
hayat mı?
Gerçek olan hayat?
Yaşa(ma)dığımız mı?
Peşinden koşamadığımız
Adım uydurmak yerine
Adımlarımıza uydurmaya
ç/alışmadığımız
Biz bakar iken bizden
uzaklaşan
Uzaklaşınca yetişemediğimiz
Bir çığlık gibi semada
kaybolan hayat mı?
Anla...
Çöz...
Çözebilirsen...
Koş koşabilirsen...
Basamak basamak
merdiven çıktığımızdı
Yoksa basamakları
çıkmadan inmeye ç/alıştığımız mı?
Unuttuğumuz bir yol mu
hayat
Yoksa unutmak için
zihnimizi yorduğumuz
Uykuya d/aldığımız
U/yanınca
Çığlık çığlığa k/aldığımız
Tek kişilik senaryo mu?
Anla...
Çöz...
Koş koşabilirsen...
ıı
Nasılda unuttum
Bir dere kenarında
bıraktığım
Beni beklerken benim
beklemediğim
Kısık yanan bir lambamı
Hani dün y/anarken
söndürdüğüm
Kısık bir lambamı idin
sen hayat?
Parmağını gözüme
sokarak beni ayıktırır iken
Gözüme çöp battı
dediğim
Yüzümü çevirdiğim
Benimle konuşur iken
Konuşmadığım mısın?
Öyle ise ben y/anıldım!
Ama şimdi yalnız kal(n)dım
Nerede etrafımda
benimle olanlar
Nereye gittiler?
Ayağım kayınca düştüm
ise
Elimde tutmak için
yanımdakiler nereye kayboldu?
Yoksa ben mi y(ş)aşarken
kayboldum?
Kaybolmamak için
girdiğim kalabalık s/andığım
Yalnızlıklarımıydı
onlar?
Bana gülümseyen
Sonra terk edip giden
Yok, mu bana anlatan
Neler oluyor?
Hangisi gerçek?
Hangisi yalan?
Hangisi düş?
Hangisi hezeyan?
ııı
Gülümsediklerim küskün
Küskün olduklarım mı
gülümseyen miydi?
Yokuşun dibindeyim
Az önce yukardaydım
Kalabalıktı etrafım
Kim attı beni buraya
Yalnız iken benimle
olan bana fısıldayan d/uymayan ben
Duyduklarım
önemsediklerim beni terk etti
Yanlış duyumlar peşinde
mi koştum
Eyvah!
Yanıldım!
Ne yapmalı?
Yok, mu çaresi artık?
Feryat etsem duyan
olmaz mı?
D/uymadığım ey sen
şimdi beni duymaz mısın b(ç)ağırsam?
Selamet dün gözlerime b/akarken
Gözlerim kapatmıştım
Geçim derdine
Kasama bir kaç dolar
yığmanın hesabını yaparken
Yanıldım gözümü
kapattım
Bari sen şimdi aç bana
g/(s)özlerini
Karanlıktayım
Az bana ışık ol
Yine karanlıktayım
Evet, kendi
karanlığımda
Pişmanlığımın
hücresinde
Bana gülümseyenleri
görmemenin
Pişmanlığını yaşadığım
Hapis hanesindeyim
Eyvah...
Mehmet Aluç (Kul
Mehmet)