Resmine her bakışta isyan etti kalemim,
Yazmam diyor hicranı: nazdan bıktım be ustam!
Vazgeçtim diyorum da gülümsüyor elemim,
İmkansız zannediyor  ben ne çektim be ustam!

Hatalıydım belkide, üstüne çok mu düştüm?
Elbette farkındaydı ne kabustum ne düştüm, 
Her gece vicdanımla saatlerce görüştüm, 
Hasattaki tarlaya hep gül ektim be ustam... 

Düşündükçe kahroldum hatayı ben de sandım,
Bana aşkı sorsalar hep onun adın andım,
Kül olmuş yürek için bilmem ki niçin yandım,
Onu bu kadar seven, inan tektim be ustam!

Yangın yeri yüreğim, kaldı bana közleri,
Methiye beklemezdim, kırardı hep sözleri, 
Benden başka herkesi görüyordu gözleri,
İlahi bir aşk ile sevecektim be ustam!

Kaf Dağı'na yol aldı, elvedam -ona yakın-
Öğüt verdim kendime "adını anma sakın!"
Nasıl da kızıyorum mübarek aşka bakın;
"Gel" dese düşünmeden gidecektim be ustam!



02.07.2015

( Ustam başlıklı yazı F.Ç.Kabadayı tarafından 3.07.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.